بافت قدیمی به عنوان شبکه پیچیده روابط به یادگار مانده از نسلهای پیشین با وجود دگرگونیهای زیاد در طی پنجاه سال اخیر هنوز نتوانسته است با شرایط موجود شهرنشینی کشور سازگار گردد.تراکم شدید جمعیت در حاشیه شهرهای بزرگ و نوع سکونت در این قسمتهای شهرباعث ایجاد بافتهای ناخواسته و ناهنجار شهر می گردد.بافتهایی که از ابتدای شکل گیری وبعدها در مراحل رشد وتوسعه خود بدون ضابطه ای مشخص به پیکره شهرها تحمیل گردیده و مسولین شهر را ناگزیر از اضافه کردن این حواشی به محدوده قانونی شهر می سازد.عدم رعایت اصول ساخت وساز و ضوابط قطعه بندی و تراکم وسطح اشغال و ایمنی ساخت وساز در بافتهای مذکور طی مدت زمان شکل گیری وتوسعه خود موجب شکل گیری بافتهای فرسوده وخطرساز شهری گردیده و این روند همچنان ادامه دارد. منطقه 13 شهرداری تهران یکی از مناطقی است که این معضل مواجه است در راستای بالای بردن کیفیت زندگی در این بافتهای شهری اجرای برنامه های نوسازی و بهسازی شهری یکی از مهمترین راهکارها خواهد بود.نتایج این تحقیق نشان می دهد که نبود خدمات اجتماعی و کمبود فضاهای عمومی در سطح ناحیه و لزوم ایجاد یک مرکز ناحیه قوی ومنسجم که بتواند نیازهای روزمره و نوین شهروندان را پاسخگو باشد ضرورت ساماندهی بافتهای مذکور را تأکید کرده تا بتوان به ارتقای سطح کیفی ناحیه 2و3 منطقه 13 تهران یاری رساند. واژه های کلیدی: بافت شهری، بافتهای فرسوده، ساماندهی بافت شهر منطقه 13 تهران.