یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی آموزش زبان خارجی ایجاد یک محیط تعاملی درفضای بیرون از کلاس درس است که زبان آموزان بتوانند با به کار گیری زبان مقصد به تبادل اطلاعات و افکار بپردازند. مطالعات گذشته در زمینه فراگیری زبان به کمک رایانه به طور کلی نشان داده است که "ارتباط همزمان از طریق رایانه" فرصتهای بسیاری را برای به کار گیری زبان مقصد جهت تبادل معنا و ساختاربه ویژه خارج ازمحیط کلاس درس فراهم می کند. این تحقیق به مطالعه نقش اصلاح تعاملی در طی ارتباط رایانه ای متن-محور می پردازد تا درک بهتری از توانایی این ابزار در تسریع رشد زبان دوم به دست آید. به این منظور هیجده زبان آموزاز سطح متوسط انتخاب شدند که با استفاده از برنامه "مکالمه ی رایانه ای همزمان" چندین فعالیت ارتباطی را به مدت هفت هفته خارج از کلاس درس انجام دهند. سپس عملکرد آنها با اعضای گروه دیگر که همان فعالیتها را طی ارتباط شفاهی در کلاس انجام داده بودند مقایسه شد. نتایج نشان داد که اعضای گروه اول نه تنها در زمینه نوع و فراوانی اصلاحات تعاملی عملکرد بهتری داشتند بلکه در تولید نوع خاصی از سوالهای پیشرفته تررشد بیشتری از خود نشان دادند. از آنجایی که این تحقیق بر ساختار سوالات تکیه کرده است و نه ارزش شناختی آنها, تحقیقات بیشتری مورد نیاز است که به جستجوی زمینه ای برای گسترش پرسش های نظری, استنباطی و انتقادی بپردازد.