چکیده : تعارض جزء لاینفک زندگی انسان است که همانند بسیاری از رفتارها و پدیده ها می تواند ماهیتی دو وجهی وآثار مثبت و منفی برفرهنگ سازمانی افراد و سازمانها داشته باشد . با توجه به چنین ضرورتی محقق برآن است اثر بخشی سبک های مدیریت تعارض برفرهنگ سازمانی کارکنان (پرستاران و بهیاران) بیمارستان های تامین اجتماعی را تعیین و به استناد یافته ها ، سبک مناسب را به اقتضای موقعیت اتخاذ نماید. روش بررسی : این بررسی به روش توصیفی همبستگی صورت گرفته و جامعه آماری را کارکنان (پرستاران و بهیاران ) بیمارستان های تامین اجتماعی تهران (500:n) تشکیل می داد ، تعداد 100 نفر به روش طبقه بندی و تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها ، پرسشنامه بود که برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی از ضریب همبستگی اسپیرمن و نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها : یافته های این مطالعه نشان میدهد که بین سبک مدیریت تعارض و فرهنگ سازمانی رابطه معنی داری وجود داشت (344/0 =rs و001/0>pvalue) و در بین سبک های مدیریت تعارض سبک تشریک مساعی و فرهنگ سازمانی رابطه معنی دار و بالاترین همبستگی (386/0=rs و001/0>p-value)وجود داشت و در رتبه دوم بین سبک مصالحه و فرهنگ سازمانی رابطه معنی دار (385/0=rs و001/0=p-value) وجود داشت.