نام پژوهشگر: حجت قلی پور
حجت قلی پور امید آذری
مقدمه: آزاد شدن رادیکال های آزاد اکسیژن متعاقب افزایش دمای بیضه در نهان بیضگی، نقش مهمی در آسیب به بافت بیضه بازی می کند. مطالعه حاضر نقش ویتامین ث بعنوان یک آنتی اکسیدان، در محافظت از بیضه در مقابل این آسیب ها را در نهان بیضگی یک طرفه تجربی مورد بررسی قرار می دهد. مواد و روش کار: تعداد 45 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار آلبینو، به سه گروه 1، 2و 3 تقسیم شدند. گروه 1، گروه نرمال (دست نخورده) بود و هیچ عملی روی آن انجام نشد. گروه های 2 و 3 تحت جراحی نهان بیضگی یک طرفه قرار گرفتند. گروه 3 علاوه بر آن 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ویتامین ث نیز روزانه بصورت داخل صفاقی دریافت کردند. 5 موش صحرایی از هر گروه در هفته-های 2، 4 و 8 پس از ایجاد نهان بیضگی کشته شده، و از بیضه های چپ و راست هر حیوان برای ارزیابی هیستوپاتولوژی نمونه گیری بعمل آمد. در مطالعات میکروسکوپیک قطر و ارتفاع اپیتلیوم لوله منی ساز، قطر هسته سلول سرتولی و اسپرماتوگونی، شاخص میوزی و درصد اسپرماتوژنز، درگروه ها و زمان های مختلف با یکدیگرمقایسه شدند. نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمام پارامترهای هیستوپاتولوژیک بیضه های نهان بیضه (چپ) گروه 2، و تمام پارامترهای گروه 3 (بجز قطر هسته سلول سرتولی در هفته 8)، در تمام مراحل مطالعه بطور معناداری در مقایسه با گروه نرمال کاهش یافته بود (05/0p<). درمان با ویتامین ث بعد از 8 هفته، همه پارامترهای بیضه چپ (بجز درصد اسپرماتوژنز) را بطور معناداری در مقایسه با گروه 2 بهبود بخشیده بود (05/0p<). علاوه بر این مطالعات هیستوپاتولوژیک نشان داد که بیضه چپ در حیوانات نهان بیضه یک طرفه اثرات نامطلوب قابل توجهی روی تمام پارامترهای هیستوپاتولوژیک بیضه های اسکروتال (راست) در گروه 2 (بجز قطر هسته سلول اسپرماتوگونی در هفته های 2، 4 و 8، و قطر هسته سلول سرتولی در هفته 8)، در همه مراحل مطالعه در مقایسه با گروه نرمال دارد (05/0p<). درمان با ویتامین ث بعد از 8 هفته، همه پارامترهای بیضه راست (بجز درصد اسپرماتوژنز) را نسبت به گروه 2 بطور قابل ملاحظه ای بهبود بخشیده بود (05/0p<)، و همه پارامترها (بجز قطر لوله های منی ساز و درصد اسپرماتوژنز) به گروه نرمال نزدیک شدند (05/0p>). بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر می توان عنوان نمود که درمان با ویتامین ث بطور قابل ملاحظه ای پارامتر های هیستوپاتولوژیک را در بیضه های کریپتورکید و اسکروتال بیماران نهان بیضه یک طرفه بهبود می بخشد.