هدف کلی این تحقیق، کاربرد نانومواد در تقویت پاسخ نورتابی (الکترو)شیمیایی سیستم های مختلف می باشد. در کارهای انجام شده این پایان نامه سعی بر این بوده است تا از اثر کاتالیزوری و تقویت کنندگی نانوذرات روی شدت نشر cl سیستم لومینل و ecl سیستمهای لومینل و کمپلکس روتنیوم تریس بای پیریدین در جهت اندازه گیری cl حساس و ساخت (زیست)حسگرهای ecl کارا، حساس، انتخابگر و ارزان برای برخی از گونه های مهم زیستی و شیمیایی در نمونه های واقعی استفاده شود. بدین منظور از نانوذرات نقره به دلیل اثر کاتالیزوری بر واکنش cl ایزونیازید -لومینل برای اندازه گیری داروی ایزونیازید به روش تزریق در جریان استفاده شد. به منظور ساخت (زیست)حسگرهای گلوکز و لاکتات بر پایه ecl لومینل، آنزیم های گلوکز اکسیداز و لاکتات اکسیداز با استفاده از لایه های چیتوسان و نفیون روی الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله های کربنی چنددیواره تزیین شده با نانوذرات طلا، پالادیوم و اکسید روی (zno) تثبیت شدند. همچنین رفتار الکتروشیمیایی و ecl حالت جامد الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله های کربنی چنددیواره تزیین شده با نانوذرات اکسید روی در بافت نفیون و کمپلکس روتنیوم تریس بای پیریدین در حضور گونه هم واکنش دهنده tpra بررسی و برای اندازه گیری tpra استفاده شد. در ادامه، رفتار ecl نانولوله های کربنی تزیین شده با نانوذرات اکسید روی در محیط قلیایی به عنوان یک سیستم نورتاب جدید بررسی شد. مورفولوژی نانوذرات ساخته شده، رفتار الکتروشیمیایی و ecl مربوطه، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، روش ولتامتری چرخه ای و داده های به دست آمده از pmt بررسی شدند. همچنین، توانایی زیست حسگرهای گلوکز و لاکتات برای اندازه گیری در نمونه های واقعی سنجیده شد.

از آنجایی که حیا ت شهری در گرو تقویت تعاملات اجتماعی و پویایی زندگی شهری معنا می یابد، رونق فضاهای عمومی به عنوان جلوه گاه بروز و ظهور این پدیده بیش از بیش مورد توجه قرار می گیرد. کانون های زیستی خودانگیخته، یکی از گونه های نو سکونت در شهرهاست که با مسائل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و معضلات شدید کالبدی مواجه است و در واقع ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد. در راهکارهای نوین ارائه شده در حل مشکل این اسکان ها، تأکید ویژه ای به مشارکت اجتماعی ساکنین در بهبود وضعیت سکونتگاه شان شده، از آنجائی که مشارکت در گرو تعاملات اجتماعی و برخوردهای رودررو اتفاق می افتد، کیفیت بسیار پایین عرصه های عمومی در این اسکان ها، بیش از بیش رخ می نمایاند. در راستای شناخت ویژگی های منحصربه فرد سکونتگاه های خودانگیخته و دست یابی به راهکارهای تقویت مناسبات اجتماعی و ارتباطات رودررو در فضاهای شهری آنها، مهم ترین سوالی که مطرح می شود این است که فعالیت های اصلی موجود در عرصه های عمومی بافت های خودانگیخته کدام است و اقشار اجتماعی استفاده کننده از آنها کدام گروه ها را شامل می شود؟ این پژهش درنظر دارد تا با ساماندهی فعالیت های روزمره و نیازمندی های خاص آن در این محیط های انسان ساخت به تقویت انگاره حیات شهری در این سکونتگاه ها دست یابد و از قدرتی بهره گیرد که مکان در اختیار فرد قرار می دهد، پتانسیل ها و امکاناتی که محیط خالصانه به ما عرضه می کند. در این راستا، به بررسی تعاملات اجتماعی در عرصه های عمومی و فضاهای شهری پرداخته و با تکیه به نیازها و فعالیت های روزمره و مفهوم اسکان خودانگیخته، به چهار هدف اصلی ایمنی و امنیت، اختلاط و تنوع، کیفیت عرصه های همگانی و مشارکت اجتماعی، به عنوان اهدافی که منجر به تقویت حیات شهری این کانون های زیستی می شود، دست یافته است و در نهایت راهکارهایی ساده متناسب با ساختار ویژه این بافت ها در غالب سند راهنمای مکان محور ارائه می دهد.