با ظهور وب اولین نسل تجارت الکترونیک مبتنی بر وب به صورت تعاملات شرکت با مشتری بوجود آمد، اما انقلاب آرامتری که در تجارت الکترونیک رخ داد تاثیرات عمیق تر تجاری را به همراه آورد که منجر به کاربردهای مبتنی بر تعاملات شرکت با شرکت (b2b) گردید. تجارت b2b به تدریج گوی سبقت را در سودآوری از b2c ربود و حجم بالایی از تعاملات در دنیای الکترونیک را به خود اختصاص داد. از این رو، سازمانها سعی نمودند تا با استفاده از این تجارت کسب و کار خود را بهبود ببخشند. به منظور استفاده از این مزایا، شرکتهای تجاری نیاز به سرورهایی داشتند تا به سادگی و با سرعت بتوانند اطلاعات خود را در اختیار مشتریان و کاربران خود قرار دهند که این امر نیازمند ایجاد مرکز داده قدرتمندی است که بتواند پاسخگوی نیاز مشتریان باشد. آنچه که بیش از همه در تجارت الکترونیک b2b حائز اهمیت است، نحوه تعامل بین شرکای تجاری است زیرا تجارت الکترونیک b2b طیف وسیعی از تعاملات را پوشش می دهد. درجه شراکت شرکای تجاری ، عدم تجانس، استقلال و خودمختاری، مقیاس پذیری، امنیت و تطبیق پذیری از جمله موارد مهمی هستند که باید در تعاملات b2b مورد توجه قرار گیرند. در عین حال، برای ترغیب کاربران به استفاده از سرویس های تجارت الکترونیک به جای روشهای سنتی خرید و فروش، باید کارآیی سرویسهای آنلاین را از طریق مرکز داده مناسبی که برای آن ها طراحی می کنیم تا حد ممکن بالا ببریم زیرا نارضایتی مشتری از کارآیی سرویس، منجر به ترک سایت و حتی مراجعه به رقبای شرکت می شود و حداقل نتیجه آن خسارت مالی به سازمان است که منجر به خدشه دار شدن شهرت سازمان می شود و بدین ترتیب کاربران نیز از مراجعه دوباره به سایت امتناع می جویند. آنچه تاکنون در کشور ما نادیده گرفته شده است، عدم تطبیق نیازها با زیرساخت طراحی شده است که این امر هزینه های زیادی را به سازمان ها تحمیل می نماید. سایت های b2b، نیازمندی های خاصی دارند که برای پاسخگویی به این نیازها و جلب نظر مشتری باید مرکز داده اختصاصی برای آن ها طراحی نمود. به همین منظور در این پروژه، ابتدا نیازمندی ها و نحوه تعامل بین شرکای تجاری b2b از جهات مختلف مورد بررسی قرار گرفت، سپس ملزومات یک مرکز داده و لایه های اساسی آن را مورد مطالعه قرار دادیم. در ادامه، مدلی متشکل از شش لایه ارائه شد که پاسخگوی نیازهایb2b و در عین حال بهینه ترین طرح ممکن باشد تا هزینه اضافی به سازمان تحمیل نشود. در نهایت، با شبیه سازی ها و سناریوهای خرابی، مدل خود مورد ارزیابی قرار دادیم و نشان دادیم که این مدل در مقابل خرابی ها مقاوم است و در عین حال، طبق استانداردها پاسخ قابل قبولی را تحت بارکاری متفاوت به ما می دهد.