چکیده هدف همه برنامه سازان در رسانه های مختلف انتقال پیام به مخاطب است و رادیو هم که تنها ابزارش صداست، از این قاعده مستثنی نیست. گوینده یا مجری فردی است که انتقال پیام و مفاهیم متن به مخاطب بر عهده اوست. او نوشتار را به گفتار تبدیل می کند. گفتار پلی است بین مجری و مخاطب و قلمرویی است که هم مجری و هم مخاطب در آن سهیم اند. اصولاً آنچه از رادیو شنیده می شود متن است شامل موسیقی، افکت، سکوت و گفتار. بین متن و مجری هم ارتباط وجود دارد. هرچه مجری متن نوشتاری را بیشتر درک کند در رساندن پیام آن به مخاطب موفق تر خواهد بود. این رساله در پی پاسخگویی به این پرسش هاست که از نظر کارشناسان مجری برای برقراری ارتباط بهتر با متن و انتقال مفاهیم آن به مخاطب چه نقشی دارد و در این فرآیند از چه روش هایی استفاده می کند. همچنین به جایگاه مجری در متن رادیویی می پردازد و اینکه نویسنده هنگام نوشتن به مخاطب فکر می کند یا به مجری. پاسخ این پرسش ها با توجه به دو دیدگاه مهم ساختارگرایان یعنی نظریه متن رولان بارت و نظریه دریافت استوارت هال بدست آمده است. در این بررسی به روش مصاحبه با کارشناسان (مجریان) و روش اسنادی کتابخانه ای توجه شده است. براساس نتایج بدست آمده می توان گفت مجری مهمترین فرد در انتقال پیام به مخاطب است که در این راستا از روشهای متفاوتی چون توجه و تسلط بر متن، رعایت قواعد بیان، تسلط صرف بر گفتار و اجرا و روش کپی برداری استفاده می کند. از آنجایی که مجری ادامه متن است، نویسنده هم ضمن اینکه برای مخاطب می نویسد، مجری برنامه را هم باید در نظر داشته باشد. واژگان کلیدی : متن، گفتار، مجری، تحلیل ارتباط کلامی، کنش آوایی ـ بیانی.