هدف از این مقاله ، تحقیق تجربی در زمینه تاثیر سطوح مختلف بدهی بر عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس ایران می باشد. تحقیقات گذشته حاکی از آن می-باشد که اگر عملکرد شرکت با معیار نرخ بازده داراییها سنجیده شود نسبت بدهی های کوتاه مدت و کل بدهی ها به دارایی ها بر عملکرد شرکت تاثیر منفی می گذارد و بدهی بلندمدت برعملکرد شرکت رابطه ضعیفی دارد و اگر معیار عملکرد شرکت ها، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام و یا حاشیه سود در نظر گرفته شود آن گاه ساختار سرمایه با عملکرد شرکت رابطه ضعیفی دارد. در تحقیق حاضر برای تخمین رابطه بین سطوح بدهی و عملکرد شرکتها از تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. برای اندازه گیری عملکرد مالی از سه معیار حسابداری بازده حقوق صاحبان سهام، بازده دارایی ها و حاشیه سود ناخالص استفاده شده است و نمونه از شرکتهای غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1382 تا سال 1388 مورد استفاده قرار گرفته است که جمعاً 630 سال- شرکت برای نمونه به دست آمده است . نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سطوح بدهی و عملکرد شرکتها رابطه معناداری وجود دارد و نوع رابطه آن وابسته به نحوه سنجش عملکرد می باشد . واژگان کلیدی : عملکرد شرکت، بازده حقوق صاحبان سهام، بازده دارایی ها ، حاشیه سود ناخالص، اهرم های مالی