چکیده تیواوره ها به دلیل کاربردهای متنوعشان از قبیل فعالیتهای ضد ویروسی، قارچ کشی همچنین داروهای آرامبخش و ضد دیابت، بازدارنده های خوردگی و غیره بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در این تحقیق، اثرات گروههای استخلافی از لحاظ ماهیت و موقعیت در واکنش تهیه مشتقات مختلف از 1- بنزوییل3- فنیل تیواوره حاصل از واکنش آنیلین و بنزوییل ایزوتیوسیانات ها به صورت نظری بررسی شده است. این مطالعه برای هشت گروه استخلافی و در دو موقعیت پارا و متا انجام شد. ساختارهای بهینه مواد اولیه و محصولات در سطوحhf و b3lyp با استفاده از سری پایه 6-311++g** بدست آمدند و سپس اثرات گروههای استخلافی بر روی ساختار و توابع ترمودینامیکی مورد مطالعه قرار گرفت. مقادیر به دست آمده برای انرژیهای بهینه و مقایسه آنها با حالت بدون استخلاف نشان می دهند که وجود استخلاف موجب افزایش قدر مطلق انرژی الکترونی می شود که بطور کلی مولکول با استخلاف پارا انرژی الکترونی منفیتری نسبت به مطابقش با استخلاف متا دارد. با توجه به مقادیر ظرفیتهای گرمایی و انرژیهای گرمایی نتیجه می شود که چه در مورد بنزوییل ایزوتیوسیانات ها و چه در مورد تیواوره ها به طور کلی با افزایش تعداد مدهای ارتعاشی، ظرفیت گرمایی و انرژی گرمایی سیستم افزایش می یابند. منفی بودن مقادیر توابع ترمودینامیکی در واکنشهای مورد نظر دلالت بر گرمادهی، خودبه خودی بودن و کاهش بی نظمی این واکنشها دارد. نمودار هامت رسم شد و ? (ثابت واکنش هامت) برای واکنشها با گروه های استخلافی در موقعیتهای متا و پارا به ترتیب برابر با 4775/0- و 194/0 بدست آمد. با توجه به این مقادیر برای? ، نتیجه می شود که این واکنشها به اثرات استخلاف خیلی حساس نمی باشند و نیز حساسیت متضاد دارند.