عرب ها یکی از نژادهای بزرگ محسوب می شوند که در سطح وسیعی از جهان یعنی دو قاره آسیا وآفریقا از جمله ایران پراکنده هستند. مهاجرت عرب ها به ایران، به ویژه در سده های اولیه هجری، باعث حضور و استقرار آنها در بسیاری از نقاط کشور گردید به طوری که برخی از شهرها ومناطق، ترکیبی عربی به خود گرفته است. از جمله این گروه های مهاجر به ایران، عرب های ساکن استان فارس می باشند که زبان ایشان به دلیل هم نشینی با ساکنان منطقه فارس با تغییرو تحولات بسیاری همراه بوده است، هرچند که این گویش وزبان عامیانه زاییده زبان عربی فصیح است وریشه در این زبان دارد. اما این زبان از لحاظ ساختاری، واژه ها، تلفظ کلمات وغیره دچار تغییراتی گشته وبه صورت زبان محلی در آمده است، هدف این پژوهش، بررسی زبان عربی فصیح وگویش ایل عرب خمسه استان فارس می باشد؛ در ابتدا به معرفی قوم عرب، ریشه و پیشین? زبان عربی فصیح پرداخته، واز پراکندگی جغرافیایی این قوم سخن به میان آمده است، و این موضوع با پژوهش در تاریخچه ایل عرب خمس? ساکن استان فارس، خاستگاه جغرافیایی و زبان محاوره ای این ایل مورد بررسی قرار گرفته است که با ذکر نمونه هایی از معادل یابی لغات این گویش با زبان عربی فصیح، به شباهت ها و تفاوت های موجود بین این دو زبان اشاره شده است.