: افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا در حیطه های ادراکی-شناختی نقایصی دارند و به علت فرآیند بیماری و شرایط ناشی از موسسه زدگی درجات بالایی از افسردگی و اضطراب را تحمل می کنند. اتاق حسی محیطی است که فرد در آن آزادانه به دستکاری محیط خویش می پردازد و آن را کنترل می کند و در نتیجه ی این تعامل محیطی قابلیت های خود را رشد می دهد یا بازیابی می کند. در این پژوهش تلاش شد تا محیطی غنی از لحاظ حسی فراهم شده و اثرات آن در حوزه های شناختی و روانی ارزیابی شود. روش تحقیق: این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود که در آن پیش آزمون شامل معاینه مختصر وضعیت روانی، ابزار ارزیابی شناختی لوتکا و مقیاس مجموعه علایم مثبت و منفی، برای 48 نفر واجد شرایط اجرا شد.افراد به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (تلفیق اتاق حسی و درمان سنتی) یا مقایسه (درمان سنتی) قرار گرفتند. پس از سه ماه پس آزمون برای افراد باقی مانده انجام و داده ها جمع آوری شد. نتایج: یافته ها حاکی از آن بود که سه ماه مداخله ی مبتنی بر اتاق حسی تغییری در وضعیت روانی و کارکردهای ادراکی-شناختی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا نسبت به قبل از درمان و نیز نسبت به گروه مقایسه به وجود نیاورد (p> 0.05). تنها در حوزه ی یادآوری گروه مداخله بعد از زمان انجام درمان تغییر معناداری نکرد(p> 0.05) و گروه مقایسه دچار پسرفت شد (p< 0.05). بحث: سه ماه مداخله ی مبتنی بر اتاق حسی به جز حوزه ی یادآوری، در سایر کارکردهای شناختی ادراکی و وضعیت روانی تغییر معناداری، ایجاد نکرد. با توجه به محدودیت های پژوهش لزوم انجام تحقیقات گسترده تر آشکار می گردد.