هدف این پژوهش بررسی رابطه ی بین هوش هیجانی و رابطه ولی – فرزندی با شیوه های مقابله با استرس دانش آموزان بود. روش پژوهش همبستگی از نوع توصیفی می باشد. نمونه پژوهش شامل 129 نفر ( 69 نفر دختر و 60 نفر پسر) دانش آموز سال سوم مقطع راهنمایی شهر زرقان است که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. متغیر وابسته در این پژوهش شیوه مقابله با استرس بود که با مقیاس شیوه های مقابله با استرس کارور و همکاران ارزیابی شد و متغیرهای مستقل این پژوهش هوش هیجانی و رابطه ولی – فرزندی بودند که به ترتیب با مقیاسهای هوش هیجانی شوت و مقیاس رابطه ولی – فرزندی ( م ر و ف) ارزیابی شدند. یافته ها نشان می دهد که : بین هوش هیجانی و رابطه ولی- فرزندی با شیوه های مقابله با استرس مساله مدار رابطه معناداری وجود دارد (به ترتیب 545/0 r= و 546/0 r= ، 001/0 p< ).همچنین نتایج نشان داد، هوش هیجانی تبیین کننده شیوه های مقابله با استرس دانش آموزان می باشد( 17/0r2= ). نتایج تی تست نشان داد میانگین هوش هیجانی دختران بیشتر از پسران است(001/0p< ، 27/3 t=) .اما بین میانگین های نمرات دختران و پسران در رابطه ولی – فرزندی و شیوه های مقابله با استرس تفاوت معنا داری وجود ندارد.( به ترتیب 704/0 t= و 28/1 t= ). به طور کلی نتایج نشان می هد که هوش هیجانی و رابطه ولی - فرزندی نقش مهمی در شیوه های مقابله با استرس فرزندان دارند و شیوه مساله مدار بیشتر در افراد با هوش هیجانی بالا و رابطه ولی – فرزندی بهتر دیده می شود. بنابر این لازم است والدین از تاثیر پرورش هوش هیجانی و نوع رابطه با فرزندان بر سلامت روانی ، رفتاری و رشد شخصیت فرزندانشان آگاهی لازم داشته باشند.