تدریس یکی از ارکان اساسی هر سیستم آموزشی به شمار می رود که کارایی هر نظام آموزشی بستگی به آن دارد. یکی از مشکلات نظام تعلیم و تربیت، مربوط به عدم آشنایی و عدم استفاده از الگوها و روشهای پیشرفته تدریس است. مشاهدات مکرر نشان داده است، که متاسفانه بسیاری از اساتید، هنوز از روشهای سنتی و غیرکاربردی استفاده می کنند. اساتید دروس حسابداری نیز از این امرمستثنی نبوده و درنتیجه در زمینه تاثیرگذاری از موفقیت کمتری برخوردار بوده اند. در گذشته اساتید، تفاوتهای پیشرفت تحصیلی را به عواملی مانند: سخت کوشی، احساس مسئولیت، علاقه مندی و توجه به مواد درسی و توانایی یادگیری دانشجویان نسبت می دادند. اما علاوه بر موارد بالا یکی از دلایل مهم، تفاوتهای پیشرفت تحصیلی دانشجویان در دانشگاه های مختلف می تواند به اثربخشی روشها و انواع روشهایی که توسط اساتید،جهت تدریس مورد استفاده قرار می گیرد برگردد. برای هر نوع تغییری می بایست از آموزش و مرکزآموزش شروع کنیم. واقعیت آن است که مراکز آموزشی به خصوص دانشگاهی آن طور که باید و شاید خودشان را هماهنگ با پیشرفته ترین اصول علمی و عملی نکرده اند. تثبیت جایگاه آموزش علمی و استفاده از فناوری در آموزش حسابداری و شناخت مولفه های آن و عوامل تاثیرگذار، برآن نقش اساسی در راه توسعه فرهنگی، اقتصادی، سیاسی دارد. استفاده از این فناوریها می تواند در جهت تحریک استعدادها برای فرصت های اقتصادی و همچنین در دستیابی به اهداف یادگیری و نتایج مورد انتظار اساتید موثر باشد. به دلیل اینکه فناوری تاثیرات مهمی بر عملکرد سازمانها داشته محققین و اساتید حسابداری باید آمادگی داشته باشند تا از آموزش بر مبنای کامپیوتر استفاده کنند. اصطلاح فناوری شامل استفاده از طیف وسیعی از ابزارها، سخت افزارها و نرم افزارها مثل تجهیزات صوتی و تصویری، گرافیکی، تصاویر انیمیشن، برنامه های کاربردی اطلاعات برای دانشجویان داخل و خارج کلاس درس در زمینه آموزش می باشد. با وجود اینکه مطالعات کمی به تاثیر بخشی استفاده فناوری در تدریس پرداخته اند هنوز هم مسائل زیادی وجود دارد که محققان و اساتید حسابد اری باید در مورد فناوری هایی که برای انواع اصول آموزش لازم است، از آن آگاهی داشته باشند. در تحقیق حاضر با توجه به تکنیکهای بسیار زیادی که در امر آموزش دانشگاهی وجود مهارت های شناختی ضرورت دارد. لذا استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای دست یابی به هدف های «یادگیری با کیفیت برای همه» اجتناب ناپذیر است. در سال های اخیر, فناوری های اطلاعات چنان مورد پذیرش قرار گرفته اند که اکنون در هر جنبه از زندگی خصوصی و عمومی ضروری به نظر می رسد.کاربرد فناوری های جدید اطلاعاتی و تغییرات سریع آن، موجب بروز تحولات بسیار در کلیه جنبه های یادگیری و آموزش شده است. شبکه های ارتباطی و اطلاعاتی بویژه اینترنت چهره آموزش سنتی و تعامل میان معلم و شاگرد را در تمام سطوح آن از پیش دبستانی تا دانشگاهی دگرگون کرده اند. فناوری، آموزش را متنوّع و ساده می کند، سرعت یادگیری را افزایش می دهد و دانشجویان را به تماس با منابع موجود و بهره گیری از آنها ترغیب می کند. با توجه به این که استفاده از فناوری های جدید در کشورهای پیشرفته جزئی از زندگی روزمره مردم شده است وبا توجه به ارتباط و وابستگی متقابل ملل به یکدیگر عقب افتادن از دیگران نوعی اختلال و آسیب جدی برای تأمین منافع ملی به حساب می آید، دانشگاه ها در خصوص به کارگیری و راهنمایی و هدایت نسل جوان در جهت استفاده از این فناوری ها از سویی و گسترش کمّی و کیفی آن مسئولیت خطیری بر عهده دارد چه در جهت تولید نرم افزار و سخت افزار و چه در جهت آموزش و استفاده ی بهینه از آن در زندگی روزمره. لازمه ی رسیدن به این مقصود آن است که نهادهای آموزشی و مهم تر از همه ی آن ها دانشگاه ها از خود شروع کرده فناوری های نوین را در عمل به کار گیرند و از آن در آموزش و سایر امور اداری استفاده کند. و در جهت تحقق دولت الکترونیک گام اساسی بردارند.