در این پایان نامه مدلی برای قیمت گذاری مبتنی بر مصرف دارایی ها ارائه می شود، که در آن مسکن هم به عنوان کالای سرمایه ای و هم کالای مصرفی در نظر گرفته می شود. نوساناتی که در زمینه سهم نسبی مسکن در سبد مصرف خانوار ایجاد می شود نوعی نگرانی در رابطه با ریسک ترکیبی برای خانواده ها به وجود می آورد. اما از آن جا که تغییرات سهم مسکن به کندی صورت می پذیرد، تغییرات ایجاد شده در قیمت سهام ناچیز هستند؛ به صورتی که اخبار مرتبط با نقدینگی جاری آن را آشکار نمی-سازد. مدل مذکور همچنین، از سهم مسکن برای پیش بینی افزایش سود سهام بهره می گیرد. از آن جا که این متغیر، سهم مسکن، مقوله ای از اقتصاد کلان می باشد، افزایش سود با خطای کمتری پیش بینی می شود. وجود ریسک ترکیبی منجر به کاهش نرخ بدون ریسک گردیده، موجب بهبود مدل استاندارد ccapm می شود. مسکن اصلی ترین کالای مصرفی است که مهم ترین قسمت سرمایه در جهت تامین خدمات آن صرف می گردد. با این وجود ادبیات موجود در زمینه قیمت گذاری مبتنی بر مصرف دارایی ها توجه خاصی به مسکن ندارد. در حقیقت مدل استاندارد ccapm خدمات مسکن را نیز همرا با سایر «کالاها و خدمات کوتاه مدت» می شمارد؛ و برای همه مصارف آتی از جمله خدمات مسکن سهم یکسانی در نظر می گیرد. در این جا مدل ساده ای برای قیمت گذاری مبتنی بر مصرف دارایی ها ارائه می گردد، که نقش مهمی به مسکن اختصاص می دهد. این مدل همچنین قیمت دارایی ها را پیش بینی نموده، توصیفی از افق بلند مدت بازگشت سود سهام به تصویر می کشد.