مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات هیستوپاتولوژیک کورکامین بر التیام زخم های تمام ضخامت پوست در موش سوری صورت گرفت. در این مطالعه از 72 عدد موش سوری از هر دو جنس با وزن 5±25 گرم و سن 5±55روز استفاده شد. موش ها به سه گروه aوbو cتقسیم شدند، که هرگروه نیز به چهار زیر گروه 6 تایی تقسیم گردید. زیر گروه های a1،a2، a3 وa4برای آزمایش غلظت 40 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن، زیر گروه های b1، b2، b3 و b4 برای آزمایش غلظت 60 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و زیر گروه های c1، c2، c3 و c4 به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. تحت بیهوشی عمومی با هالوتان، یک زخم مدور تمام ضخامت به مساحت 10/60میلی متر مربع در ناحیه پشت موش ها ایجاد شد. 24 ساعت پس از ایجاد زخم ها، موش های گروه شاهد با ژل متیل سلولز و موش های گروه آزمایش باژل متیل سلولز حاوی کورکامین تحت درمان قرار گرفتند. جهت اخذ نمونه میکروسکوپی، در روز چهارم موش های زیر گروه a1 و b1 و c1، در روز هفتم زیر گروه های a2 و b2 و c2، در روز دوازدهم زیرگروه های a3 و b3 و c3 و در روز نوزدهم زیر گروه های a4 و b4 و c4 تحت مرگ با ترحم قرار گرفته و جهت مطالعه ریز بینی از زخم ها نمونه گیری صورت گرفت. از نمونه های اخذ شده برش های میکروسکوپیک تهیه شد و جهت بررسی تراکم لکوسیت ها، فیبروسیت ها و فیبروبلاست ها از رنگ آمیزی h&e و جهت بررسی تراکم رشته های کلاژن از رنگ آمیزیmasson’strichrome و van gieson استفاده گردید. هر لام درده شان میکروسکوپی در ناحیه ی سطحی و عمقی زخم ها به صورت جداگانه درجه بندی و میانه ی آنها تحت آزمون آماری nonparametric anova و متعاقباً تست تکمیلی kruskal- wallis قرار گرفت. در بررسی آماری، تراکم سلول های آماسی در روز 4 درناحیه ی سطحی زخم ها و در روز 12 در ناحیه ی عمقی زخم ها در گروه شاهد به طور معناداری بیشتر از دو گروه درمان بود. همچنین تراکم رشته های کلاژن در رنگ آمیزی van giesson در روز 7 در ناحیه ی عمقی زخم ها در گروه درمان با غلظت 60 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن، به طور معنا داری بیشتر از گروه شاهد بود. در ارزیابی تراکم سلول های فیبروسیت و فیبروبلاست تفاوت معناداری در هیچ یک از روزهای نمونه گیری بین دو گروه درمان با گروه شاهد دیده نشد.این مطالعه نشان می دهد که درمان زخم های تمام ضخامت با اندازه ی کوچک در ناحیه ی پشتی موش ها با کورکامین به طور روزانه با اثر ضد التهابی آن و افزایش سنتز کلاژن به ویژه در روز های اولیه ی التیام می تواند سبب تسریع روند التیام گردد.