افزودنی سوختی مورد استفاده در ایران متیل ترشیاری بوتیل اتر می باشد که در سالهای اخیر از سوی کشورهای پیشرفته خواص سمی آن به اثبات رسیده و استفاده از آن ممنوع گردیده است . به همین منظور ، می بایست به دنبال ترکیبی برای جایگزینی این ماده برای اختلاط با بنزین پایه در پالایشگاه های کشور بود . در این تحقیق چهار ماده افزودنی متانول ، اتانول ، ترشیاری بوتیل الکل و دی ایزوپروپیل اتر در نسبت های حجمی 5 ، 7/5 ، 10 ، 12/5 و 15 درصد با بنزین پایه تهیه شده از پالایشگاه نفت شهید تندگویان تهران ترکیب گردیده و پس از بررسی خواص فیزیکی و شیمیایی ترکیبات بدست آمده ، سوخت های مورد نظر بر روی یک موتور اشتعال جرقه ای تحت آزمون های عملکردی قرار گرفته اند . سپس با محاسبه مشخصه های عملکردی موتور و همچنین گازهای آلاینده خروجی از موتور ، ترکیب بهینه برای هر کدام از افزودنی های مورد نظر تعیین گردیده است . نتایج بدست آمده از آزمون های تجربی نشان می دهد که با افزودن میزان افزودنی ها به مخلوط ، میزان گشتاور ، توان ، راندمان و دبی جرمی سوخت افزایش یافته و در مقابل مصرف سوخت ویژه و نسبت هم ارزی کاهش می یابند . همچنین ، اختلاط بنزین پایه و افزودنی ها سبب افزایش دی اکسیدکربن و کاهش هیدروکربن ها و منوکسید کربن خروجی از موتور می گردد. همچنین درصد بهینه اختلاط برای متانول و اتانول ، 15% و برای tba و dipe به ترتیب 7/5% و 10% حاصل گردید .