پژوهش حاضر با هدف تحلیل و بررسی رابطه روند جهانی شدن و فرهنگ سیاسی در دو دهه اخیر صورت گرفته است. در ابتدای پژوهش، مفاهیم فرهنگ سیاسی و جهانی شدن به صورت نظری از طریق ارائه مفاهیم، تاریخچه و نظریات مرتبط مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. سپس با استفاده از این ادبیات پژوهشی ، رابطه بین دو متغیر جهانی شدن و فرهنگ سیاسی و نیز هر یک از ابعاد جهانی شدن با فرهنگ سیاسی به صورت نظری تشریح و فرضیات تحقیق استخراج شدند. روش تحقیق در این پژوهش تحلیل ثانویه می باشد و محقق با مراجعه به بانک های جهانی داده و جستجو در آنها، پایگاههای داده مناسب برای آزمون فرضیات خود را استخراج نمود. هم چنین جامعه آماری این پژوهش کلیه کشورهای جهان هستند که از این بین با توجه به داده های در دسترس تعداد بیست و شش کشور مورد بررسی قرار گرفتند. به این ترتیب یافته های آماری در بخش توصیفی با استفاده از شاخص هایی چون میانگین و میانه مورد توصیف قرار گرفته و در بخش تحلیل استنباطی با استفاده از ضریب هم بستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج زیر به دست آمد: بین جهانی شدن و فرهنگ سیاسی در میان کشورهای مورد مطالعه این پژوهش، رابطه مثبت و معناداری به دست آمد. هم چنین بین هر کدام از ابعاد اقتصادی، اجتماعی- ارتباطاتی، فرهنگی و سیاسی جهانی شدن با فرهنگ سیاسی نیز رابطه مثبت و معنادار به دست آمد. از بین شاخص های فرهنگ سیاسی نیز، میزان عضویت در سازمانهای جامعه مدنی، مشارکت سیاسی، حمایت از ارزشهای دموکراتیک و نگرش به نظام دموکراتیک رابطه مثبت و معناداری را با جهانی شدن نشان دادند، حال آنکه شاخص های اعتماد سیاسی، رضایت سیاسی، مدارای سیاسی و اعتماد متقابل رابطه معناداری را با جهانی شدن نشان ندادند.