در این تحقیق به منظور بررسی رفع چسبندگی تخم های لقاح یافته تاسماهی ایرانی (acipenser persicus) از آنزیم تریپسین و روش معمول گل شوئی استفاده گردید. درصد بازماندگی جنینی و مدت زمان لازم برای رفع چسبندگی و همچنین اثرات بافت شناسی آنزیم و ذرات رس بر دیواره خارجی دور تخم به عنوان شاخص مطالعه مد نظر قرار گرفت. بعد از لقاح تخم ها و 2 بار آبکشی، تخم ها به مدت 30 دقیقه در معرض 4 غلظت متفاوت آنزیم تریپسین (iu/ml 1، 3، 6 و12) قرار داده شدند. بخشی از تخم ها طی همین مدت زمان (30 دقیقه) به عنوان شاهد با ذرات رس مورد شستشو قرار گرفتند. یکبار در لحظه شروع آزمایش و سپس هر 10 دقیقه تا زمان پایان پروسه رفع چسبندگی از تخم ها نمونه برداری به عمل آمده و این تخم ها به منظور بررسی های بافت شناسی در محلول بوئن تثبیت شدند. در هر یک ازتیمارها زمان رفع شدن چسبندگی ثبت گردید. 60ساعت بعد از لقاح میزان تخم های دارای جنین سالم و طبیعی در هر یک از تیمارها شمارش شد. بیشترین میزان بازماندگی جنینی 9/86% در غلظت iu/ml 6 حاصل شد که با استناد به نتایج آزمون anova به طور معنی دار از تیمار شاهد بالاتر بود. میزان بازماندگی 2/75%، 1/77%، 3/77% و 77% به ترتیب در تیمارهای iu/ml1، iu/ml3، iu/ml12 آنزیم و تیمار شاهد بود. کمترین زمان لازم برای رفع چسبندگی تخم ها 6 دقیقه و مربوط به غلظت iu/ml12 بود. این زمان برای غلظت هایiu/ml1، 3، 6 و گروه شاهد به ترتیب 19، 15، 11 و 23 دقیقه بوده است. مطالعه بافت شناسی لایه چسبنده دور تخم هیچگونه آسیب فیزیکی را در تیمار شستشو با گل رس نشان نداد. در این بررسی ها مشخص شد ضخامت لایه چسبنده در تیمارهای آنزیمی با افزایش زمان نسبت معکوس داشته و در زمان یکسان، این ضخامت با غلظت آنزیم ارتباط دارد. با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق می توان اینگونه نتیجه گرفت که آنزیم تریپسین می تواند با موفقیت جهت حذف لایه چسبنده در تاسماهی ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.