مساله مکان?یابی ماکزیمم پوشش از جمله پرکاربردترین مسائل مکان?یابی محسوب می شود. در این مساله هدف تعیین مکان p مرکز سرویس و تخصیص نقاط تقاضا به آنها به گونه ای است که جمعیت سرویس داده شده ماکزیمم شود. یک از معیارهایی که موجب افزایش کیفیت خدمات رسانی توسط مراکز سرویس می شود، توجه به میانگین زمان انتظار در مراکز سرویس می باشد. در این رساله سه مساله مکان یابی ماکزیمم پوشش مورد بررسی قرار می گیرد. در مساله اول سرویس دهنده ثابت است و مشتریان برای دریافت سرویس به مرکز سرویس مراجعه می کنند و در صورت مشغول بودن سرویس دهنده، مشتری در صفی با سیستم سرویس رسانی m/m/1 قرار می گیرد. در مساله دوم سرویس دهنده متحرک است و در صورت مشغول نبودن، سرویس دهنده فورا به نقطه تقاضا اعزام می شود. بعد از سرویس مشتری در محل حادثه، سرویس دهنده به مکان اصلی خود بر می گردد. اگر سرویس دهنده مشغول باشد، مشتری در صفی با سیستم سرویس m/g/1 منتظر دریافت سرویس می ماند. در این دو مساله تخصیص نقاط تقاضا به مراکز سرویس به گونه ای بایستی صورت گیرد که میانگین زمان انتظار در صف در هر مرکز سرویس از مقدار داده شده بیشتر نشود. برای مساله اول ما روش های ابتکاری برای حل مساله ارائه و نتایج محاسباتی را مقایسه می کنیم. در مورد مدل دوم، ما مساله را به صورت یک مساله برنامه ریزی درجه دو صفر و یک مدل، روش های ابتکاری برای حل آن ارائه و نتایج محاسباتی را نیز مقایسه می کنیم. بعلاوه نحوه بکارگیری آزاد سازی sdp به منظور یافتن یک کران بالا برای مساله با سیستم صف m/g/1 را نیز بررسی می کنیم. در مساله سوم به منظور واقعی تر شدن مدل، ما محدودیت های جدیدی بر روی تعداد سرویس دهندگان در هر مرکز سرویس و کل هزینه های احداث مراکز سرویس و قرار دادن سرویس دهندگان در آنها، به مساله اضافه می کنیم. هر مرکز سرویس با سیستم صف m/m/k با تعداد متغیر سرویس دهنده به مشتریان سرویس می دهد. در این مورد نیز پس از ارائه مدل مساله ، یک روش ابتکاری برای حل آن پیشنهاد و نتایج محاسباتی را مقایسه می کنیم.