هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر شاخص های اقتصاد دانش محور بر رشد اقتصادی در کشورهای منتخب جهان است.به این منظور، 15 کشور در حال توسعه و 19 کشور توسعه یافته با توجه به حداکثر اطلاعات موجود و قرار گرفتن در یک رنج نرخ رشد اقتصادی می باشد. با توجه به نظریه های مختلف مطرح شده در زمینه رشد اقتصادی، برای آزمون فرضیه، از مدل رشد درون زا و از یک شاخص ترکیبی تحت عنوان شاخص دانش اقتصاد (kei) استفاده شده است. همچنین تاثیر اجزاء شاخص دانش اقتصاد، شامل: تحقیق و توسعه، فناوری اطلاعات و ارتباطات وآموزش بر رشد اقتصادی بررسی شده است. برای برآورد مدل، روش اقتصاد سنجی داده ها تابلویی به کار رفته است. یافته های به دست آمده براساس مدل داده های تابلویی نشان می دهد که تاثیر شاخص دانش اقتصاد در کشورهای توسعه یافته مثبت و معنادار می باشد و در کشورهای در حال توسعه، مثبت ولی معنادار نمی باشد. شاخص فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحقیق و توسعه و آموزش در هر دو گروه از کشورهای منتخب مثبت و معنادار است. همچنین پیشنهاد می شود عوامل موثر بر دانش از قبیل سرمایه فیزیکی، سرمایه ی انسانی و نیروی انسانی متخصص در زمینه دانش و تکنولوژی در کشورهای در حال توسعه تقویت شود.