پژوهش حاضر به مطالعه پیچیدگی نحوی در مهارت نگارش زبان آموزان در سه سطح مختلف می پردازد.در این تحقیق از الگوی "اکس پوست فاکتو" استفاده شده است. داده ها شامل مقالات نوشته شده توسط دانشجویان مترجمی در دانشگاه پیام نور رشت و رودسر بر اساس دو موضوع برای امتحان پایان ترم می باشد. فرایند تحقیق با انتخاب آزمودنی ها و تقسیم بندی آنها به سه گروه بر اساس نمره آنها که ملاک مهارت زبانی آنها فرض شده آغاز شد. دو مصحح تعداد 200 مقاله را نمره گذاری نمود ند. سپس برای هر گروه 20 نفر با 40 مقاله به طور اتفاقی انتخاب شدند. بعد یک مقیاس سنجش میزان پیچیدگی نحوی بر اساس پنج ساختار پیچیده در زبان انگلیسی تهیه گردید.اولین هدف تحقیق بررسی میزان همبستگی بین رشد پیچیدگی نحوی و پیشرفت زبانی بوده است که ضریب آن اگر چه در هر گروه پایین بود اما در سه گروه به طور یک پارچه ضریب همبستگی بالا بدست آمد. همچنین بررسی کیفی جملات در سه گروه نشانگر رشد کیفی جملات به لحاظ ساختاری در گروه های بالاتر بود. بعلاوه به موازات افزایش میزان پیچیدگی نحوی، تنوع ساختاری نیز در سطوح بالا افزایش یافت.