امروزه سازمان ها به کارکنان اثربخش و کارآمد نیاز دارند تا بتوانند به اهداف خود در جهت رشد و توسعه همه جانبه دست یابند و به طور کلی کارایی و اثر بخشی سازمان ها به کارایی و اثر بخشی نیروی انسانی و به ویژه مدیران در آن سازمان بستگی دارد. از این رو حرکت به سمت افزایش عدالت، تعهد و اعتماد در بین نیروی انسانی از وظایف اصلی سازمان ها بوده و ضروری می باشد. در مطالعه کنونی، یک متغیر پیش بین، عدالت سازمانی، برای تعیین چگونگی تأثیرش بر تعهد سازمانی به طور مستقیم و غیر مستقیم به واسطه متغیر اعتماد سازمانی، در یک نمونه متشکل از 80 کارمند شرکت گاز خراسان شمالی مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه بر پایه روش تحقیق کمّی ازنوع تحلیلی-پیمایشی با استفاده از یک پرسشنامه 46 گویه ای که ترکیبی از پرسشنامه عدالت سازمانی بوگر ، پرسشنامه اعتماد سازمانی نی هان و مارلو و پرسشنامه تعهد سازمانی پورتر، مودوی و استرس می باشد، انجام گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری و نرم افزار pls استفاده شده است. این مطالعه شامل 4 فرضیه اصلی و 11 فرضیه فرعی می باشد. نتایج تحلیل ها نشان می دهد از سه مولفه عدالت سازمانی بررسی شده در این مطالعه (عدالت توزیعی، رویه ای و تعاملی) عدالت توزیعی مستقیماً بر تعهد سازمانی موثر است، عدالت رویه ای و عدالت تعاملی به واسطه اعتماد سازمانی بر تعهد تأثیر مثبت دارد.