پروبیوتیک پروتکسین اثرات سودمندی بر روی پارامترهای رشد حیوانات مولد غذا داشته است. در این پژوهش اثرات محرک رشد پروبیوتیک پروتکسین در ماهی کپور مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس 200 ماهی با وزن متوسط 7-6 گرم به طور تصادفی در 4 گروه آزمایشی قرار گرفتند. گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و دارو نما دریافت نمود. گروه دوم به عنوان کنترل مثبت در نظر گرفته شد و به میزان 3 گرم در هر کیلوگرم غذا فرمکتو دریافت نمود. دو گروه دیگر به ترتیب به میزان 75 و 150 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم غذا پروتکسین دریافت کردند. در پایان این پژوهش 45 روزه، تمامی ماهیان به صورت تکی وزن گیری و طول بدن آن ها نیز اندازه گیری شد. همچنین میزان پروتئین، چربی، خاکستر و ماده خشک گوشت ماهیان در تمامی گروه های آزمایشی (n = 6 در هر گروه آزمایشی) اندازه گیری شد. میانگین وزن و طول ماهیان و شاخص وضعیت بدن در گروهی که پروتکسین را به میزان 75 میلی گرم در هر کیلوگرم غذا دریافت کرده بود به طور معنی داری نسبت به دیگر گروه ها بیشتر بود. ضریب تبدیل غذایی نیز در این گروه نسبت به دیگر گروه ها کمتر بود. درصد چربی گوشت در گروههایی که پروتکسین به میزان 150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم جیره و یا فرمکتو دریافت کرده بودند به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کمتر بود. میزان پروتئین گوشت ماهیانی که به میزان 150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم جیره پروتکسین دریافت کرده بودند به طور معنی داری بیشتر بود. مقادیر خاکستر و ماده خشک گوشت در بین گروههای مختلف آزمایشی هیچ گونه تفاوت آماری نشان نداد. این پژوهش پیشنهاد می کند، پروبیوتیک پروتکسین بر روی بهبود ضریب تبدیل غذایی و اضافه وزن ماهی کپور معمولی موثر است. واژه های کلیدی: : پروتکسین، پروبیوتیک، فرمکتو، ماهی کپور معمولی، ضریب تبدیل غذایی