هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت خواب و کیفیت زندگی دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز دارای کیفیت خواب نامطلوب بود. ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 500 دانشجوی دختر مقطع کارشناسی انتخاب شدند و سه پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه جمعیت شناختی را تکمیل نمودند. در مرحله دوم از بین 321 نفر که دارای کیفیت خواب نامطلوب بودند 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه (آزمایشی و کنترل) گماشته شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت گروه درمانی قرار گرفت در حالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی به صورت معنی داری کیفیت خواب را بهبود بخشیده است اما بر کیفیت زندگی تاثیر نداشته است. این یافته ها نشان می دهد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند برای افراد دارای کیفیت خواب نامطلوب مفید باشد.