چکیده: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش متغیرهای تهدید ادارک شده از امتحان، اضطراب شناختی امتحان، سبک بزرگ نمایی تهدید، اسنادهای درماندگی و شکست به عملکرد و ترس از ارزیابی منفی به عنوان متغیرهای پیش بین اضطراب امتحان در دانش آموزان بود. به این منظور نمونه ای به حجم 874 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبیرستان های شهر اهواز، به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و به آن ها پرسشنامه اضطراب امتحان ارائه گردید. از نمونه ی اولیه دو گروه جهت آزمون فرضیه های پژوهش انتخاب شدند، که شامل گروه افراد فاقد اضطراب امتحان (105n=) و گروه افراد دارای اضطراب امتحان (105n=) بودند. به این افراد پرسشنامه های تهدید ادارک شده از امتحان، اضطراب شناختی امتحان، سبک بزرگ نمایی تهدید، اسنادهای درماندگی و شکست به عملکرد و ترس از ارزیابی منفی ارائه شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد و کلیه ی فرضیه های پژوهش تأیید گردید. نتایج تحلیل همزمان نشان داد که به کمک متغیرهای فوق می توان اضطراب امتحان را پیش بینی کرد. تابع حاصل 66% از واریانس تفاوت دو گروه را تبیین می کند و 89% از افراد دو گروه را به درستی به گروه های خود منتسب می کند. نتایج به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.