شبکه های حسگر بی سیم، شبکه هایی متشکّل از تعداد زیادی نود حسگر با تراکم بالا، کاربردهای متنوّع در حوزه های نظارت و ردیابی، منابع محدود و بدون زیرساخت هستند. این شبکه ها به دلایلی مانند کانال ارتباطی ناامن و ارتباطات بی سیم، مشکلات امنیتی فراوانی دارند. بنابراین، تأمین امنیت یک نیازمندی حیاتی برای این شبکه ها است. از سوی دیگر، جهت مواجهه ی با انواع نفوذها در حوزه ی امنیت اطلاعات، مکانیزم های امنیتی فراوانی ایجاد شده اند؛ یکی از مهم ترین این ابزارها، سیستم تشخیص نفوذ می باشد. سیستم تشخیص نفوذ، سیستمی نرم افزاری یا سخت افزاری است که می تواند بر ترافیک محیط عملیاتی مورد نظر نظارت کند، آن را تحلیل نموده و حملات را کشف نماید. بنابراین، می توان با بهره گیری از سیستم های تشخیص نفوذ در حوزه ی شبکه های حسگر بی سیم، سطح امنیت را در این شبکه ها افزایش داد. در این زمینه تحقیقاتی انجام شده است که غالباً ناقص و خاص-منظوره هستند و عملاً اثری از تحقیق جامعی در این حوزه دیده نمی شود. این تحقیق بر آن است که با توجه به ادبیات موضوع و تحقیقات انجام شده، به بررسی موضوع حیاتی امنیت و حل مسأله ی تشخیص نفوذ در شبکه های حسگر بی سیم، البته با دیدی جامع و دقیق بپردازد. بدین منظور با بررسی ابعاد مختلف سیستم های تشخیص نفوذ، شبکه های حسگر بی سیم و امنیت در این شبکه ها، 3 پیشنهاد ارائه نموده است: نخست، بکارگیری یک معماری تشخیص نفوذ سلسله مراتبی، خوشه بندی، توزیعی، استاتیک و ناهمگن؛ دوم، بکارگیری پروتکل مسیریابی سلسله مراتبی leach، البته با تغییرات اندک؛ سوم، بهره گیری از دو نوع سیستم تشخیص نفوذ به نام های سیستم تشخیص نفوذ مبتنی بر سرخوشه ، مستقرّ بر سرخوشه ها و سیستم تشخیص نفوذ مبتنی بر سطح کل شبکه ی حسگر بی سیم ، مستقرّ بر روی سرور مدیریت مرکزی. بنابراین هدف این پایان نامه استقرار همه ی انواع سیستم های تشخیص نفوذ در قالب یک راه حل جامع و یکپارچه، به عنوان یک لایه ی دفاعی-امنیتی جدید و افزودن آن به زیرساخت امنیتی شبکه های حسگر بی سیم می باشد.