با توجه به نقش بخش کشاورزی از نظر تولید، ایجاد اشتغال و امنیت غذایی، کشورهای مختلف جهان اعم از توسعه یافته و یا در حال توسعه به طرق گوناگون، این بخش را مورد حمایت قرارمی دهند. انگیزه های اصلی سیاست های حمایتی در بخش کشاورزی را می توان در رشد و توسعه اقتصادی بویژه در مناطق روستایی، حمایت از اشتغال، حفظ تولید داخلی، افزایش سرمایه گذاری و کاهش وابستگی به خارج و حذف و کاهش فقر برای دست یابی به شرایط مناسب زندگی نام برد. از اینرو پژوهش حاضر با استفاده از روش اقتصادسنجی پانل دیتا به بررسی اثر یارانه و نوع آن بر رشد بخش کشاورزی ایران پرداخته است و بازه زمانی مطالعات آن از سال 1378 الی 1387 به صورت سالانه بوده و از آن جا که تولیدات کشاورزی در سال زراعی محاسبه می شود دوره مطالعه شامل 79-1378 تا 87-1386 است. نتایج مربوطه نشان داده که افزایش شاخص حمایت از کود برای گندم دیم باعث افزایش سطح زیر کشت آن شده، شاخص حمایت از محصول برای جو دیم و شاخص حمایت از محصول برای گندم دیم اثر معکوس داشته است. هم چنین آزمون فرضیات نشان می دهد برای فرضیه اول مبنی بر افزایش یارانه های پرداختی به محصولات منتخب کشاورزی منجر به افزایش رشد محصولات منتخب کشاورزی می شود؛ به جز در مورد شاخص حمایت از محصول برای جو دیم و گندم دیم؛ قابل رد نیست. فرضیه دوم مبنی بر این که نوع یارانه اثر متفاوتی بر رشد کشاورزی دارد؛ نیز قابل رد نبوده است.