پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی آموزش تلفیقی مدیریت زمان و شیوه های مقابله با استرس به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی کاری و انسجام خانوادگی کارکنان می باشد . برای این منظور 30 نفر از کارکنان ستادی شرکت گاز زاگرس جنوبی که بر اساس پرسشنامه کیفیت زندگی کاری (qwl) و انسجام خانوادگی ، در سطح پایینی قرار داشتند، به صورت تصادفی از بین 340 نفر جامعه آماری پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل(15 نفر) جایگزین شدند.ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی کاری(qwl) و انسجام خانواده بود. روش پژوهش ،آزمایشی از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل وگمارش تصادفی است.گروه آزمایش ، 8جلسه 90 دقیقه ای، هفته ای یک بار برنامه آموزش تلفیقی مدیریت زمان و شیوه های مقابله با استرس به شیوه گروهی دریافت کردند. ولی گروه کنترل، هیچ آموزشی دریافت نکردند . نتایج بدست آمده از مانکوآ نشان داد که آموزش تلفیقی مدیریت زمان و شیوه های مقابله با استرس به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی کاری بطور معنی داری موثر نمی باشد ولی در بعد توازن بین کار و زندگی که یکی از مولفه های کیفیت زندگی کاری می باشد بطور معنی داری موثر می باشد. همچنین نتایج آنکوا نشان داد که آموزش تلفیقی مدیریت زمان و شیوه های مقابله با استرس به شیوه گروهی بر انسجام خانوادگی بطور معنی داری موثر می باشد. این نتایج بیانگر این مطلب است که آموزش تلفیقی مدیریت زمان و شیوه های مقابله با استرس بر انسجام خانوادگی کارکنان موثر است. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش ، پیشنهاد هایی ارائه شده است. واژگان کلیدی: کیفیت زندگی کاری، انسجام خانوادگی، شیوه های مقابله با استرس، مدیریت زمان،