هدف این مطالعه بررسی رابطه بین کارآفرینی سازمانی و سرمایه اجتماعی و ابعاد آن و نقش سرمایه اجتماعی در ارتقائ کارآفرینی سازمانی است. روش کار بدین صورت است که ابتدا میزان همبستگی بین عوامل بررسی شده و در صورت تائید رابطه بین متغیرها، به تحلیل عاملی برای اثبات این قضیه که، آیا این متغیر مستقل می تواند جز یکی از عامل های مهم برای متغیر وابسته باشد، پرداخته می شود و در نهایت اگر عامل بودن متغیر مستقل برای متغیر وابسته اثبات شد میزان متغیر مستقل برای ارتقائ متغیر وابسته سنجیده می شود و بررسی می شود که کدام عامل یا ُبعد نقش بیشتری در ارتقا متغیر وابسته ایفا می کند. برای این کار، چند نمونه از سازمانهای آذربایجان شرقی در بخش های مختلف دولتی و خصوصی و تعاونی را جهت انجام این مطالعه انتخاب شده است که بعد از اثبات مفروضات بالا به مطالعه و مقایسه تطبیقی این سازمان ها از نظر میزان سرمیه اجتماعی و کارآفرینی سازمانی پرداخته می شود. داده های این مطالعه توسط پرسشنامه سرمایه اجتماعی و کارآفرینی سازمانی به طور جداگانه جمع آوری شده اند, و با استفاده از آزمون های independent-sample t test، one-way anova، آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، آزمون فریدمن، تحلیل عاملی، تحلیل ساختاری و آزمون های منطق فازی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. از دید پاسخ دهندگان بین سرمایه اجتماعی و کارآفرینی سازمانی رابطه معنی دار در همه ابعاد مورد مطالعه وجود داشته و با تغییر در هر کدام از ابعاد سرمایه اجتماعی، کارآفرینی سازمانی هم تغییر می کند. نتایج آزمون رگرسیون نشان دهنده شدت تاثیر متغیر مستقل سرمایه اجتماعی با توجه به ابعاد تشکیل دهنده آن (ابعاد شناختی، ارتباطی و ساختاری) بر متغییر وابسته (کارآفرینی سازمانی) برابر 558/0 است که این نشان دهنده همبستگی قوی بین این دو متغیر است. همچنین نتایج نشان می دهد که در دو ایتم (ریسک پذیری، رقابت تهاجمی) از آیتم ها مورد مطالعه بین سه سازمان در این تحقیق تفاوت معنی داری بین میانگین هایشان وجود دارد و نیز تفاوت میانگین سرمایه اجتماعی در مردان و زنان معنی دار بوده و این در این ایتم مقدار میانگین سرمایه اجتماعی در مردان بیشتر از زنان می باشد. همچنین مدل مفهومی استفاده شده برای سنجش و بررسی رابطه بین دو متغییر مستقل و وابسته دارای روایی مناسب و خوب می باشد. همچنین طبق آزمون های فازی مورد استفاده در این تحقیق می توان گفت مقدار سرمایه اجتماعی بیشتر از متوسط باشد و زمانی کارآفرینی سازمانی به اوج خود خواهد رسید که ما هرسه بعد (شناختی، ارتباطی و ساختاری) را بتوانیم به اندازه مناسب ارتقا دهیم.