مجتبی شکری ابراهیم تقی زاده
رشد چشمگیر و روز افزون بهره گیری از خدمات روان شناختی و مشاوره ای در سطوح مختلف جامعه از یک سو، و آسیب های جبران ناپذیری که ممکن است در اثر مشاوره های زیانبار روان شناسان به مُراجعان وارد آید از سوی دیگر، ضرورت و اهمیت مسئولیت مدنی را به عنوان ضمانت اجرای جلوگیری از ارتکاب اعمال زیانبار و جبران خسارت ناشی از آن به روشنی آشکار می سازد. این پژوهش با عنوان مسئولیت مدنی ناشی از مشاوره های زیان بار روانشناسان در صدد آن بوده است ضمن تحلیل ارکان مسئولیت مدنی روان شناسان، بالاخص مفهوم و مصادیق مشاوره های زیان بار و خطاهای حرفه ای آنها، گامی را در جهت شفاف سازی این نوع از مسئولیت بردارد به طور کلی توصیه ها و دستور العمل هایی را که روان شناس خارج از قلمرو تخصصی و حرفه ای خود، تحت تأثیر سلایق شخصی، کشش های نفسانی، تجربیات شخصی، عدم مهارت، عدم رعایت نظامات و دیگر خطاهای شغلی ارائه می نماید از مصادیق مشاوره های زیانبار و موجب مسئولیت است. مسئولیت مدنی روان شناسان به عنوان یکی از مصادیق «مسئولیت مدنی حرفه ای»، اصولاً مبتنی بر تقصیر بوده و روان شناس خطاکار، مسئول جبران خسارت مادی و معنوی وارد شده به مُراجع می باشد. هنگامی که مُراجع دقیقاً مطابق توصیه ها و دستورالعمل های روان شناس عمل نماید اختیار مُراجع نمی تواند به عنوان یک سبب مستقل رابط? سببیت بین توصیه های مشاور و ورود ضرر را قطع کند و روان شناس مسئول، برای معافیت از مسئولیت باید دخالت اسباب خارجی از قبیل قوه ی قاهره یا تقصیر زیان دیده یا فعل شخص ثالث و قطع رابطه ی سببیت را اثبات نماید
