نام پژوهشگر: محمد وطنی

ساخت نانوکاتالیست if-ws2 بر پایه mcm-41 به روش تلقیح مرطوب و ارزیابی آن در واکنش هیدروژناسیون
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی اصفهان - دانشکده مهندسی شیمی 1390
  محمد وطنی   مهران غیاثی

در سال های اخیر نانوفناوری به عنوان مقوله ای میان رشته ای توانسته است، تحول عظیمی در بسیاری از حوزه های علم و صنعت پدید آورد. تولید موادی با ساختارها و ویژگی های نوین یکی از مهمترین دستاوردهای نانوفناوری است که بازده بسیاری از فرآیندهای صنعتی را افزایش داده است. علم و دانش کاتالیست، از علومی است که بیشترین بهره را از این فناوری برده است. با وضع قوانین جدید در زمینه کاهش آلاینده های زیست محیطی، تحقیقات زیادی بر روی تولید کاتالیست های جدید انجام گرفته است. هدف از ساخت این کاتالیست ها کاهش میزان ناخالصی هادر سوخت ها در حد استانداردهای زیست محیطی است. در این تحقیق مدنظر است با استفاده از روش مناسب، کاتالیستی با خواص بهینه و فعالیت بالا تولید گردد. روشی که معمولا برای ساخت کاتالیست های گوگردزدایی به کار می-رود، نشاندن فاز فعال بر روی یک پایه از جنس آلومینا و یا مواد دارای اندازه حفره های متوسط، به روش تلقیح است. درشت شدن اندازه کریستال های نانوذرات درون حفره های پایه و همچنین احتمال بسته شدن حفره های پایه هنگام عمل تلقیح، از معایب این روش است. در این تحقیق برای ساخت کاتالیست از دو روش جدید استفاده شد. در روش اول ابتدا فاز فعال به طور جداگانه با استفاده از روش مایسل معکوس تولید شد. سنتز نانوذرات سولفیدتنگستن به عنوان فاز فعال، با استفاده از طیف سنجی uv بررسی شد. پایه کاتالیست از جنس mcm-41 با استفاده از واکنش گرمایی در حضور آب سنتز گردید. فاز فعال مور نظر با استفاده از روشی پیشنهادی به درون حفرات mcm-41 وارد شد. اثر امواج مافوق صوت بر مایسل معکوس و بارگذاری نانوذرات ws2 بر روی پایه mcm-41 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز اتمی وجود عناصر تنگستن و گوگرد را در جامد به دست آمده نشان داد. در واقع امواج مافوق صوت باعث شکسته شدن مایسل ها شده و از این طریق امکان نفوذ نانوذرات به درون حفره های mcm-41 فراهم می گردد. ساخت نانوذرات ws2 با غلظت دو برابر در میکروامولسیون، گزینش پذیری پایه را در پذیرش نانوذرات نشان داد. در روش دیگر، پیش ماده فاز فعال را به ژل حاوی پیش ماده پایه mcm-41 اضافه نموده و از این طریق فاز فعال به درون شبکه پایه القا شد. به منظور مقایسه ساختار کاتالیست های تهیه شده، آنالیزهای xrd، asap(bet، bjh)، xrf، edax انجام گردید. هرچند در روش اول، فاز فعال به طور یکنواخت بر روی پایه پخش می گردد، مقدار بارگذاری فاز فعال، مناسب با شرایط واکنش گوگردزدایی نمی باشد. بنابراین به منظور بررسی فعالیت کاتالیستی در شرایط واکنش، کاتالیستی با بارگذاری 15درصد از فاز فعال با استفاده از روش پیشنهادی دوم تهیه شد و در واکنش گوگردزدایی از خوراک نفتای پالایشگاه تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج ارزیابی کاتالیست ni-w بر پایه mcm-41 حذف 98درصد از گوگرد را از خوراک نفتا نشان داد.

سنتز، شناسایی و بررسی ساختار بلوری کمپلکس های فلزات واسطه zn، mn با لیگاند های بنزن- 5،4،2،1 - تترا کربوکسیلیک اسید با آمین های آلیفاتیک وبررسی پروتون ترانسفر در این کمپلکس ها
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه ارومیه - دانشکده علوم 1391
  محمد وطنی   مجید اسم حسینی

کمپلکس جدیدی از لیگاند انتقال پروتون و اسید- باز، بنزن-5،4،2،1- تترا کربوکسیلیک اسید (پایرومیلتیک اسید) و دی اتیلن تری آمین با نمک فلز روی (ii) ، سنتز شد که توسط آنالیز عنصری، طیف سنجی ir و روش پراش پرتو ایکس تک بلور شناسایی گردید. به علت وجود ممانعت های فضایی ، چهار گروه کربوکسیل پایرومیلتیک اسید، به شکلهای غیر مشابهی در کئوردیناسیون با فلز دیده شده است. با وجود این، حتی حضور گروههای cooh- آزاد نیز به تشکیل ساختارهای توسعه یافته ی جدیدی منجر خواهد شد. همچنین پایرومیلتیک اسیدها نه تنها به عنوان پذیرنده ی پیوند هیدروژنی بلکه به عنوان دهنده پیوند هیدروژنی نیز عمل می کنند. از واکنش بنزن-5،4،2،1- تترا کربوکسیلیک اسید (پایرومیلتیک اسید) با دی اتیلن تری آمین، لیگاند زوج یون اسید- باز بیس(دی اتیلن آمین دی آمونیوم)(بنزن-5،4،2،1- تترا کربوکسیلاتو) هگزا هیدرات سنتز شد که این لیگاند در واکنش با نمک فلز روی (ii) ، کمپلکس پلی{دی اتیلن آمین دی آمونیوم (بنزن-5،4،2،1- تترا کربوکسیلاتو) روی(ii) دی هیدرات} را حاصل کرد و کریستال های این کمپلکس نیز تشکیل گردید که این کریستال ها توسط کریستالوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با لیگاند بیس(دی اتیلن آمین دی آمونیوم)(بنزن-5،4،2،1- تترا کربوکسیلاتو) هگزا هیدرات، غیر از روی (ii) کلراید ، نمک فلزات متعدد دیگری را نیز آزمایش کردیم که حتی منجر به تشکیل کریستال هم شد. از میکس فلزات نیز استفاده کردیم که دو فلز متفاوت را از دو سو با لیگاند زوج یون بیس(دی اتیلن آمین دی آمونیوم)(بنزن-5،4،2،1- تترا کربوکسیلاتو) هگزا هیدرات، پیوند دادیم که آن نیز منجر به تشکیل کریستال شد.