معیارهای سنتی ریسک همانند انحراف معیار و بتا به دلیل عدم تمایز میان نوسانات مطلوب و نوسانات نامطلوب بازده از دیدگاه سرمایه گذار معیارهای مناسبی برای اندازه گیری ریسک و انعکاس آنچه ذهن انسان از مفهوم ریسک درک می کند، نیست. ارزش در معرض ریسک مشروط (cvar) به عنوان جایگزینی برای var، سنجه ای است که از ویژگی انسجام برخوردار بوده و بنابراین نسبت به var از اعتبار بیشتری برخوردار است. ارزش در معرض ریسک مشروط، زیان مورد انتظار را هنگامی که زیان بیشتر از var تعیین شده است، اندازه گیری می نماید. به عبارت دیگر، این معیار بیان می کند که در حالتهای بد چه انتظاری داشته باشیم در حالی که var در مورد زیان های فراتر از خودش حرفی برای گفتن ندارد. رساله حاضر با هدف استفاده از معیار ارزش در معرض ریسک مشروط (cvar) در تشکیل سبد سهام بهینه در بازار بورس اوراق بهادار تهران، به طراحی مدلی برای پیش بینی و مدیریت ریسک سرمایه گذاری پرداخته است.داده های مورد استفاده مربوط به سری زمانی بازده روزانه سهام 41 شرکت در بازه زمانی 1/10/85 تا 30/9/88 می باشد. با بکارگیری این داده ها، پرتفوی بهینه سرمایه گذار در چارچوب مدل cvar طی مقاطع زمانی مختلف (ماهانه) تعیین و سپس کارایی مدل با احتساب دو پارامتر ریسک و بازده با مدل مارکویتز و پرتفوی بازار مقایسه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که بین عملکرد پرتفویهای مدل cvar و پرتفویهای مدل mv به لحاظ نسبت « بازده به cvar پرتفوی » و « بازده به انحراف معیار پرتفوی » تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین انتخاب مناسب ترین معیار اندازه گیری ریسک به اهداف و نیازمندیهای سرمایه گذاران در اداره و کنترل ریسک بستگی دارد.