شکی نیست که موتورهای سوئیچ رلوکتانس از نظر کارآیی، قیمت تمام شده و مقاوم بودن در بسیاری از موارد از انواع دیگر موتورهای الکتریکی برتر هستند.اما ایجاد ریپل در گشتاور و همچنین نویز صوتی موجب شده است که با استقبال مناسبی در صنعت رو به رو نشوند. به همین علت تلاش های بسیاری در جهت بهبود طراحی و کنترل آنها انجام گرفته است. در این نوشتاربا استفاده از ترکیب روش های کنترل هوشمند مانند سیستم های فازی نوع دو و استفاده از بهینه سازیهای چند هدفه تکاملی و برخط، توانسته ایم یک کنترل ساده، مقاوم و منعطف را طراحی نماییم. برای طراحی این کنترل کننده تنها کافیست با انجام چند آزمون ساده بر روی مدل شبیه سازی شده ی موتور، تجربه ی یک کنترل نسبتا مناسب را بدست آورده و سپس تجارب محدود و پر از نایقینی خود را به یک سیستم فازی نوع دو که دارای توانایی مدل کردن ابهامات است؛ منتقل کنیم. سپس با پیاده سازی آن بر روی موتور واقعی (یا شبیه ساز در اینجا) و استفاده از سنسورهای مناسب،می توانیم عملکرد کنترل کنندهی طراحی شده را توسط یک الگوریتم تکاملی ژنتیکی چند هدفه بهبود می بخشیم.دو نوع روش سوئیچینگ در این تحقیق پیشنهاد شده اندکه هر یک دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند و هر دو از کنترل مد لغزشی برای ثابت نگاه داشتن گشتاور استفاده میکنند. با مقایسه ی این روش با روش های موجود در می یابیم که علی رغم سادگی در طراحی، عملکرد آن همردیف روشهای بسیار خوب قرار می گیرد. به این معنا که می تواند نوسانات گشتاور را به حداقل مقدار ممکن برساند و در ضمن به خاطر استفاده از بهینه سازی برخط، بدون داشتن حساسیت به پارامترهای موتور، هرگونه تغییری را در مدل موتور دنبال کرده و در نهایت بهترین کنترل را تحت هر شرایطی بیابد. ویژگی خوب ساختار پیشنهاد شده آنست که می توانیم به سادگی بهینه سازهای چندهدفه را با آن ترکیب کنیم. یعنی مثلا با قرار دادن سنسورهای مناسب، کاهش نویز صوتی یا کاهش میزان مصرف یا هر ترکیب دلخواهی از معیارها را در نظر گرفته و عملکرد موتور را برای آنها بهینه نماییم. ترکیب سیستم های فازی نوع دو که توانایی مدل کردن ابهامات را دارند با بهینه سازها که به نوعی وظیفه ی رفع ابهامات را بر عهده دارند ترکیب مناسبی به نظر می رسد که می تواند فرآیند تولید کنترل کننده های پیچیده را ساده و سریع نماید.