بنادر متعددی در خطوط طولانی ساحلی شمال و جنوب کشور ایران احداث شده اند. در اغلب این بنادر، موج شکن هایی از نوع توده سنگی سنتی، وظیفه حفاظت از لنگرگاه و تاسیسات بندر را بر عهده دارند. لایه آرمور این موج شکن ها از قطعات بزرگ سنگی و یا بلوک های بتنی تشکیل شده اند. در ایران تعداد زیادی موج شکن توده سنگی با لایه محافظ بتنی وجود ندارد اما در سال های اخیر تمایل به طراحی این نوع سازه ها افزایش یافته است. لذا بررسی رفتار سازه موج شکن های دارای آرمور بتنی می تواند در آینده به طراحی بهتر و مطمئن تر این گونه از سازه ها کمک نماید. در این پایان نامه سعی شده است که عملکرد موج شکن های توده سنگی دارای لایه آرمور بتنی در ایران مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا مطالعه موردی بر روی پنج موج شکن قدیمی در جنوب کشور انجام شد. بدین منظور بازدیدهای صحرایی از تک تک این موج شکن ها صورت گرفت و مودهای خرابی در آن ها شناسایی شد. این بررسی ها نشان از شرایط متفاوتی در موج شکن های مورد مطالعه به سبب آسیب داشت. در بعضی از آن ها بدلیل مشاهده آسیب هایی جزئی در لایه آرمور، امکان تخریب کم و عملکرد لایه آرمور، مناسب ارزیابی شد. ولی در بعضی دیگر، لایه آرمور سازه حداقل یکی از انواع آسیب ها را داشت و شرایط این لایه برای تخریب مساعد و وضعیت آن ناگوار ارزیابی شد. این خرابی ها ناشی از مصالح مصرفی در قطعات بتنی و یا ناشی از خطاهایی در طراحی و اجرا می باشند. به نظر می رسد توجه به نکات فنی در اجرا و طراحی، می تواند این آسیب ها را حذف کرده و یا به حداقل برساند.