تحقیق حاضر به منظور مقایس? مقادیر بیشینه اکسیداسیون چربی و fatmax متعاقب یک جلسه تمرین فزاینده در دانشجویان پسر تمرین کرده و تمرین نکرده طرح گردید. بدین منظور 11 دانشجوی پسر تمرین کرده و 9 دانشجوی پسر تمرین نکرده به ترتیب با میانگین vo2max 75/1±85/42 و 95/2 ±58/36 ml/kg/min و bmi 01/1 ± 40/21 و 83/1 ±28/24 فعالیت دوی فزاینده ای را با مراحل 3 دقیقه ای روی نوارگردان اجرا کردند. در طول آزمون با استفاده از روش کالری سنجی غیرمستقیم میزان اکسیداسیون چربی اندازه گیری شد. متغیرهای بیشینه اکسیداسیون چربی (mfo)، fatmax و نیز مقدار کلی اکسیداسیون چربی طی انجام این فعالیت در هر فرد تعیین شد. با استفاده از آزمون آماری t مستقل میانگین این مقادیر بین دو گروه مقایسه شدند. با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن رابطه vo2max و mfo مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی lsd، میزان اکسایش چربی در 7 سطح از شدت فعالیت مقایسه شدند. نتایج نشان داد که مقدار بیشینه اکسیداسیون چربی (mfo) در گروه تمرین کرده 03/0± 29/0 و در گروه تمرین نکرده 02/0±23/0 گرم در دقیقه بود و مقدار کلی اکسیداسیون چربی نیز در گروه تمرین کرده 11/0±47/1 و در تمرین نکرده 13/0±20/1 گرم در دقیقه بود، چنین تفاوتی بین دو گروه تمرین کرده و تمرین نکرده معنی دار بود (p=0/001) و نیز رابطه معنی داری بین vo2max و mfo مشاهده شد (p=0/001). همچنین مقدار fatmax در دو گروه تمرین کرده و تمرین نکرده دارای تفاوت معناداری نبود (به ترتیب، 58/2 ±09/40 در مقابل 01/3±72/42 درصد vo2max ، p=0/515). به طور کلی یافته های تحقیق نشان می دهد که احتمالاً دانشجویان تمرین کرده نسبت به دانشجویان تمرین نکرده به واسطه سازگاری فیزولوژیک ناشی از تمرین، توانایی اکسیداسیون چربی بیشتری در یک فعالیت ورزشی مشابه دارند که در مقایسه با افراد تمرین نکرده در شدت های مطلق بالاتری (بار کاری) از فعالیت اتفاق می افتد که این شدت به طور نسبی با گروه تمرین نکرده برابر است.