این تحقیق به منظور ارزیابی بیست ژنوتیپ جو از نظر تحمل خشکی با استفاده از شاخص های مقاومت به خشکی، صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی اجرا گردید. تمامی آزمایش ها در مزرعه تحقیقاتی و آزمایشگاه های گروه زراعت و اصلاح نباتات پردیس کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شد. آزمایش مزرعه ای در سال زراعی (88-1387) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در دو شرایط بدون تنش و تنش خشکی آخر فصل انجام شد. بر اساس نتایج تجزیه های آماری ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر اکثر صفات فوق دارای تنوع قابل ملاحظه ای در شرایط تنش و بدون تنش بودند. نتایج حاصل از تجزیه همبستگی نشان داد که شاخص تحمل خشکی (sti)، شاخص میانگین هندسی (gmp) و شاخص میانگین حسابی (mp) برای شناسایی ژنوتیپ های با عملکرد بالا در هر دو شرایط تنش و بدون تنش مناسب هستند و ژنوتیپ 15 را مناسب ترین ژنوتیپ چون در منطقه a در مدل فرناندز قرار گرفت و همچنین نتایج بای پلات نیز این ژنوتیپ را تایید کرد. در شرایط مطلوب رطوبتی ژنوتیپ های شماره 15، 9 و 6 در شرایط تنش خشکی ژنوتیپ های 4 ، 20 و 6 بیشترین میزان عملکرد را داشتند. نتایج نمودار سه بعدی و نمودار بای پلات مقاومت مناسب بودن این ژنوتیپ ها را در این شرایط تایید کرد.