چکیده فمنیسم، جنبشی است که برای نخستین بار در اروپا پدید آمد و در مسیر حرکت خود به شاخه های گوناگونی تقسیم گردید. اگر چه در طول تاریخ با نقطه تاریکی در این زمینه روبرو هستیم، اما اولین جرقه های دفاع از حقوق زنان در ایران را در انقلاب مشروطه می بینیم. مردانی که روایتگر اوضاع زندگی زنان بودند، به هیچ وجه نتوانستند چهره واقعی یک زن را در بیان خواسته ها، اندیشه ها و احساسات او به تصویر بکشند. در نتیجه با ورود زنان در عرصه نویسندگی و خلق آثار برجسته ای درباره وضعیت خود، مسیر دیگری را طی کرده و بیش از پیش به مراتب بالاتری نائل آمدند. یکی از این زنان، شهرنوش پارسی پور است. در این پژوهش به بررسی آثار شهرنوش پارسی پور پرداخته شده است که در کنار نوشته ها و گفته های زنان همفکر و هموطن خود، طرح تازه ای می اندازد و تقریباً در تمام آثارش حتی ترجمه ها، آنها را عنوان می کند. در بررسی آثار شهرنوش پارسی پور، به بحث در مسائلی پرداخته می شود که برخی از آنها در آثار زنان نویسنده مطرح شده و بعضی دیگر حاصل اندیشه و توجه خود اوست. این مجموعه ای است در باب دیدگاه های نظری و عملی برخورد با زنان و مادران در فرهنگ ایران و جهان، و به اتّکای روشهای بررسی مکتب فمنیسم و نقد عناصر فمنیستی، شواهد مستند و روشنگر که از لابه لای متون و منابع اصیل تاریخی و ادبی استخراج شده اند، موقعیت و منزلت زنان را از نگاه خواص و عوام نشان دهیم و به تحلیل های جامعه شناسانه و مردمی و پیشینه ها و مثالهای برجسته در این باره نیز اشاره هایی بکنیم. کوشیده شده علاوه بر نشان دادن نوع اندیشه فمنیستی شهرنوش پارسی پور، آفرینش قهرمانان زن در آثار او را با آفرینش قهرمانان در آثار دیگر زنان داستان نویس و همچنین نویسندگان مرد بسنجیم و جنبه های شباهت و تفاوت و نقاط ضعف و قوت را دریابیم. واژگان کلیدی: فمنیسم، شهرنوش پارسی پور، زن، رمان، داستان، ادبیات معاصر، نقد فمنیستی، نقد ادبی