این تحقیق در سال 1387 به منظور بررسی تأثیر تداخل سلمه تره و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد گیاه پنبه در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد و در آن سه سطح کود نیتروژن با مقادیر 25، 125 و 225 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و پنج تراکم سلمه تره شامل صفر، 2، 4، 8 و 16 بوته در متر مربع به عنوان فاکتورهای آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که کاربرد کود نیتروژن تأثیر معنی داری بر عملکرد پنبه دارد بطوریکه در تیمارهای 125 و 225 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار عملکرد وش پنبه به ترتیب 39 و 100 درصد نسبت به تیمار 25 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار (در میانگین تراکم های علف هرز) افزایش یافت. حضور دو بوته سلمه تره نتوانست تأثیر معنی داری بر عملکرد یا اجزاء عملکرد پنبه بگذارد. تراکم 16 بوته سلمه تره بالاترین کاهش در عملکرد پنبه را سبب شد البته تراکم های بالاتر از 8 بوته سلمه تره تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت و بر این اساس حضور 16 بوته سلمه تره در متر مربع موجب 87 درصد کاهش در عملکرد وش پنبه گردید. اثر متقابل مقدار کود نیتروژن و تراکم سلمه تره بر عملکرد نیز معنی دار شد؛ به این ترتیب که در تراکم های بالای علف هرز کاربرد سطوح بالاتر کود نیتروژن نتوانست منجر به افزایش عملکرد شود. از طرف دیگر تأثیر تداخل سلمه تره در کاهش عملکرد پنبه در سطح بالای کود بیشتر از سطح متوسط یا پایین کود می باشد. در بررسی اجزاء عملکرد مشاهده شد که تنها جزء عملکرد که تحت تأثیر معنی دار مقادیر کود نیتروژن قرار گرفت تعداد قوزه در بوته پنبه بود که از این طریق توانست بر عملکرد وش نیز اثر بگذارد به این ترتیب که با افزایش میزان کود نیتروژن از 25 به 125 و 225 کیلوگرم در هکتار تعداد قوزه به ترتیب 34 و 79 درصد افزایش نشان داد. تراکم سلمه تره تمام اجزاء عملکرد به جز تعداد برچه در قوزه پنبه را تحت تأثیر قرار داد و در این میان تراکم 16 بوته سلمه تره در متر مربع با 76 درصد کاهش بیشترین تأثیر را بر تعداد قوزه داشت.