مقدمه: سرو صدا یک صوت ناخواسته است که باعث ناراحتی شنونده می شود. به عبارتی نوعی از آلودگی محیط است که کیفیت زندگی انسانها را تحت تاثیر قرار می دهد. این عامل استرس زای محیطی در طول یک دهه گذشته به شدت افزایش پیدا کرده است به طوری که شکایات مردم به سه برابر قبل از آن رسیده است. سرو صدا عاملی است که نه تنها در محیط کار بلکه در خواب و استراحت افراد چه ازنظر کمی و چه از نظر کیفی اختلال ایجاد می کند. تحقیقات زیادی روی تاثیر استرس صوتی روی سیستم شنوایی، قلب، سیستم گوارش و قسمت های مختلف بدن انجام شده ولی تابحال مطالعات اندکی در زمینه تاثیر این استرس روی سیستم جنسی صورت گرفته است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر استرس سروصدا بر هورمون های جنسی نر و همینطور تعداد جنینها می باشد. روش: در این مطالعه 2 گروه 10 تایی موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 25±225 در 2 محیط پر سرو صدا (با شدت 120-90 دسی بل و فرکانس 350 -300 هرتز ) و معمولی در زمان شب و به مدت 50 روز قرار داده شدند و سپس به بررسی میزان هورمون های تستوسترون، fsh, lhدر آنها پرداخته شد. سپس هر گروه از موش های نر به نسبت 2:1 با موش های ماده جفت گیری کردند و بعد از گذشت 19 روز، جنین های حاصل شمارش شد نتایج: این مطالعه نشان داد که استرس های صوتی باعث کاهش میزان هورمون های جنسی و تعداد جنین ها می شود. مطالعات آماری نشان داد که میانگین ترشح هورمون تستوسترون، fsh, lh در موش های تحت صوت در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری دارد (05/0p<). همینطور تعداد کل جنین ها، تعداد جنین های زنده، تعداد جنین های مرده و تعداد جنین های جذب شده در مقایسه با گروه کنترل از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را نشان می دهد (05/0p<). لذا پیشنهاد می شود با توجه به اینکه استرس صوتی از طریق کاهش میزان هورمون های جنسی باعث کاهش میزان باروری در جنس نر می شود، محیط های انسانی کمتر تحت تاثیر این آلاینده فیزیکی باشند.