نیاز به حسابرسی با تفکیک مالکیت از مدیریت روز به روز افزایش می یابد. حسابرسی نقش اعتبار دهی برای صورت های مالی را دارد و برای صورت های مالی به نوعی ارزش افزوده ایجاد می کند. حسابرسی باعث اعتمادسازی برای استفاده کنندگان از صورت های مالی می شود و استفاده کنندگان ، به صورت های مالی حسابرسی شده اعتماد بیشتری می کنند . بنابراین حسابرسان باید در جریان رسیدگی های خود اشکالات مهم در صورت های مالی را کشف کنند، که یکی از آن اشکالات مدیریت سود می باشد که عمدتا مدیریت در یک فرآیند آگاهانه در محدوده اصول پذیرفته شده حسابداری سعی می کند سود شرکت را با دستکاری به سطح سود هدف برساند. از آن جایی که حسابرسان احتمالا با افزایش میزان ساعات کارکرد حسابرسی در رسیدگی به صورت های مالی می توانند مدیریت سود را کشف کنند به همین دلیل در این پژوهش رابطه بین میزان ساعات کارکرد حسابرسی و مدیریت سود بررسی شده است . جهت بررسی فرضیه پژوهش 84 شرکت پذیرفته شده در بورس برای سال های 1385 و 1386 و 1387 به صورت تصادفی انتخاب گردیده اند و با استفاده از مدل جونز و مدل های مدیریت سود، صورت های مالی حسابرسی شده شرکت های انتخابی مورد آزمون قرار گرفت که نتایج نشان داد بین میزان ساعات کارکرد حسابرسی و مدیریت سود رابطه معنا دار و معکوس وجود دارد .