تحلیل پوششی دادها یک روش بر پایه ی برنامه ریزی ریاضی برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیری با فعالیت های متشابه با چندین ورودی و چندین خروجی است. نگرش کلی در ارزیابی واحدها، آن است که کاهش میزان ورودی و افزایش خروجی موجب بهبود عملکرد و بهترین کارکرد شود که مدل های dea براین مبنا استوارند. در صورتی که در بین ورودی ها و خروجی های واحد تصمیم گیری، ورودی یا خروجی نامطلوب وجود داشته باشد، بایستی میزان این ورودی یا خروجی به ترتیب افزایش و کاهش یابد. اگر سطح ورودی های (خروجی های) واحد تحت ارزیابی تغییر کند، با حفظ مقدار کارایی، با استفاده از dea معکوس، می توان سطح خروجی های (ورودی های) آن را محاسبه کرد. در dea معکوس برای ارزیابی سطح خروجی ها (ورودی ها) صرف نظر از کارایی یا ناکارایی واحد تصمیم گیری، از مدل برنامه ریزی خطی چند هدفه و با انتخاب جواب کارای قوی و یا ضعیف از آن، استفاده می شود که در این صورت مقدار کارایی حفظ خواهد شد. اگر در فرآیند تولید، تعدادی از ورودی ها و خروجی های واحد تصمیم گیری به طور همزمان نامطلوب باشند و واحد تحت ارزیابی سطح ورودی های (خروجی های) نامطلوب خود را افزایش (کاهش) و سطح ورودی های (خروجی های) مطلوب را کاهش (افزایش) دهد. با حفظ مقدار کارایی، با استفاده از dea معکوس با ارجحیت محدویت های مخروطی، سطح خروجی های (ورودی های) نامطلوب آن، کاهش (افزایش) و سطح خروجی های (ورودی های) مطلوب، افزایش (کاهش) می یابد.

چکیده ندارد.