چکیده هدف از این پژوهش بررسی رابطه سلامت روان جانبازان شیمیایی جنگ ایران و عراق با اضطراب و پرخاشگری فرزندانشان در شهر شیراز می باشد. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی مدارس شاهد نواحی چهارگانه شهرشیراز و نمونه با حجم 150 نفر که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله انتخاب شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. داده ها ازطریق پرسشنامه سلامت روان ghq 28، خشم کودکان ونوجوانان نیلسون و اضطراب هامیلتون جمع آوری شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که: بین سلامت روان جانبازان شیمیایی جنگ ایران و عراق با پرخاشگری فرزندانشان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، همچنین بین سلامت روان جانبازان جنگ ایران وعراق با اضطراب فرزندانشان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین بعد ناکامی پرخاشگری با تمامی ابعاد سلامت روان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، همچنین بعد پرخاشگری بدنی فرزندان فقط با بعد اختلال اضطراب جانبازان رابطه مثبت و معنادار دارد و بعد روابط با مراجع قدرت فرزندان با ابعاد علائم جسمانی و علائم افسردگی جانبازان رابطه مثبت دارد، بعد کارکرد اجتماعی جانبازان با هیچ یک از ابعاد پرخاشگری رابطه مثبت و معنادار ندارد، همچنین بین هیچ یک از ابعاد سلامت روان جانبازان با بعد روابط با همسالان فرزندان رابطه مثبت وجود ندارد. یافته ها نشان داد که بین تمام ابعاد سلامت روان با اضطراب فرزندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین میزان اضطراب دختران و پسران تفاوت معناداری وجود ندارد و پسران در تمامی ابعاد پرخاشگری میانگین بالاتری نسبت به دختران دارند. کلیدواژه ها: سلامت روان، اضطراب، پرخاشگری، جانباز شیمیایی