سن شکارگر orius albidipennis (heteroptera: anthocoridae) یک عامل کنترل بیولوژیک امید بخش جهت تولید و رهاسازی انبوه علیه آفات مختلف بویژه آفات گلخانه ای است. مسئله ی اصلی در پرورش انبوه یک عامل بیوکنترل تعیین رژیم غذایی مناسب برای پرورش آن است. بنابراین، در این تحقیق اثر پنج رژیم غذایی مختلف شامل تخم بید آرد همراه با گرده ی ذرت ، تخم بید آرد، گرده ی تازه ی ذرت، گرده ی دو ساله ی ذرت و غلاف لوبیا ی سبز روی زیست شناسی و پارامترهای رشد جمعیت های پایدار سن شکارگرorius albidipennis در دمای1 ± 26 درجه ی سانتی گراد، رطوبت نسبی 60-50 درصد و دوره ی نوری 16:8 ساعت (تاریکی : روشنایی) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 60 عدد پوره ی سن اول حداکثر یک روزه برای هر رژیم غذایی شروع شد. پوره ها به صورت انفرادی روی هر یک از رژیم ها پرورش داده شدند. پس از ظهور حشرات کامل، افراد نر و ماده به صورت جفت نگهداری شده و تا زمان مرگ آخرین فرد در همان رژیم غذایی مرحله ی پورگی پرورش داده شدند. در همه ی تیمارها از غلاف لوبیای سبز جهت تامین بستر تخم ریزی و رطوبت استفاده شد. در تغذیه از غلاف لوبیا ی سبز هیچ یک از پوره ها به حشره ی کامل تبدیل نشدند. میانگین طول دوره ی پورگی در چهار رژیم غذایی باقی مانده یعنی بید آرد همراه گرده ی ذرت، تخم بید آرد، گرده ی تازه و دو ساله ی ذرت به ترتیب 14/0 ± 41/12، 29/0 ± 67/12، 37/0 ± 53/17 و 42/0 ± 53/17 روز تعیین شدند. در رژیم های غذایی فوق الذکر میانگین تعداد نتاج تولید شده به ازای هر ماده در طول عمر به ترتیب 78/10±91/155، 75/8±05/99، 21/2±42/15 و 58/0±69/3 به دست آمد. نرخ خالص تولیدمثل به ترتیب 21/7±15/51، 43/5±35/31، 11/1±91/4 و 25/0±26/1 ماده/ماده/نسل و نرخ ذاتی افزایش جمعیت به ترتیب 0057/±1495/0، 0071/0±1381/0، 0071/0±0497/0 و 0018/0±0032/0 ماده/ماده/روز در رژیم های غذایی یاد شده به دست آمد. پارامترهای رشد جمعیت پایدار با استفاده از روش کری (1993) محاسبه شدند. نتایج نشان داد که افزودن گرده ی ذرت به رژیم غذایی سن o. albidipennis می تواند سبب افزایش طول عمر افراد ماده، دوره ی تخم ریزی، تعداد نتاج تولیدی، نرخ بقا، نرخ ذاتی افزایش جمعیت(rm) و نرخ خالص تولیدمثل(r0) شکارگر شود. در مطالعه ی واکنش عددی سن o. albidipennis نسبت به تراکم های مختلف تخم بید آرد، بیشترین کارایی تبدیل غذای خورده شده (eci) در دو تراکم 5 و35 عدد تخم بید آرد به دست آمد. در بررسی رفتارهای جفت گیری این شکارگر مشخص شد که ماده های جفت گیری نکرده قادر به تخم ریزی نیستند. هم چنین مشاهده شد که نرهای این گونه قادر به جفت گیری با بیش از یک فرد ماده هستند. هم چنین حضور بیش از یک فرد نر در کنار افراد ماده سبب کاهش معنی داری در تعداد تخم های گذاشته شده توسط افراد ماده شد.