موزه ها ،مکانی آموزشی هستند که پیام های خود را در قالب ارایه و نمایش اشیا به مخاطب ارایه می نمایند. محلی برای نگهداری از آثار هنری ،تاریخی ،فرهنگی و اجتماعی که ارزش خود را از مجموعه هایش می گیرد. خطر و بحران به عنوان عوامل تهدید هستی و اصالت مجموعه ها ، همواره عاملی نگران کننده برای موزه ها واهداف اساسی آنها محسوب می شوند. این وقایع با پیامدهایی که به دنبال دارند در اغلب موارد فرایند پیشرفت اهداف یک موزه را مدتها به تأخیر انداخته ویا کاملاً از بین می برند. حفظ سلامت و پایداری اشیا از وظایف حفاظتگران و مرمتگران موزه به شمار می آید . نظام مدیریت بحران موزه ، از ارکان سیستم یکپارچه مدیریت حفاظت موزه است ،که با بررسی دقیق، علل و عوامل بحران را در موزه شناسایی وبه دنبال راه کار مناسب برای دفع و یا کاهش اثر آن در موزه می باشد . در خلال بحران ،اعضای کمیته بحران، برخوردی از پیش تعیین شده و هدفمند را در رویایی با بحران دنبال می نمایند تا در گام بازیابی، موزه به کارکردهای قبلی خود برگردد .موضوعی که این پژوهش در پی آن است کوشش برای دستیابی به ارتباط مفهومی بین مدیریت بحران و مدیریت حفاظت مبتنی بر حفاظت پیشگیرانه و مدیریت خطر در موزه است . زلزله به عنوان مهمترین عامل تهدید میراث فرهنگی منقول در ایران نیاز به مقاوم سازی موزه را در مقابل صدمات لرزه ای طلب می کند .در راستای کاربردی نمودن این پژوهش ، با مطالعه تجربیات حاصل از مقاوم سازی غیرسازه ای در موزه های مناطق زلزله خیز در دنیا سعی در بومی نمودن دانش مدیریت بحران زلزله برای موزه در ایران شده است.این هدف نیز با ارایه راه کار برای مدیریت بحران زلزله در سایه بررسی قانون مدیریت بحران در ایران و شرح وظایف اداره اموال منقول معاونت میراث سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگردی برای جامعه هدف موزه ای صورت پذیرفته است