نانوکامپوزیت های پلی آنیلین/پلی استیرن با استفاده از پایدارکننده های گوناگون از جمله پلی وینیل پیرولیدون، سدیم دودسیل بنزن سولفونات، هیدروکسی پروپیل سلولز، پلی وینیل الکل و دی اکتیل فتالات در محیط آبی و آبی/غیرآبی تهیه شده است. خواص محصولات از قبیل شکل شناختی، اندازه ذرات ، ساختار شیمیایی و دمای انتقال شیشه ای بررسی شده است. شکل شناختی، اندازه ذرات ، ساختار شیمیایی و دمای انتقال شیشه ای نانوکامپوزیت به نوع و مقدار پایدارکننده بستگی دارد. بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان می دهد افزودن پایدارکننده علاوه بر اینکه سبب ریزتر شدن اندازه ذرات می شود، توزیع ذرات را هم یکنواخت تر می کند. ساختمان شیمیایی محصولات با استفاده از طیف سنج فروسرخ بررسی شده است. نتایج طیف سنج فروسرخ نشان می دهد که شدت پیک ها به نوع پایدار کننده بستگی دارد. بررسی گرماسنج پویشی تفاضلی نیز نشان می دهد که با افزودن پایدار کننده های مختلف، دمای انتقال شیشه ای افزایش پیدا می کند. برای مطالعه شکل شناختی، اندازه ذرات ، ساختار شیمیایی و دمای انتقال شیشه ای نانوکامپوزیت از آزمون های میکروسکوپ الکترونی (sem)، طیف سنجی فروسرخ (ftir) و گرماسنج پویشی تفاضلی (dsc) استفاده شده است. توانایی پلی آنیلین/پلی استیرن و نانوکامپوزیت های آن در حذف فلز کادمیوم از محیط آبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین درصد حذف کادمیوم مربوط به نانوکامپوزیت پلی آنیلین/پلی استیرن همراه با دودسیل بنزن سولفونات سدیم در محیط بازی می باشد.