پازند عبارت است از نوشتن متون فارسی میانه به الفبای اوستایی. شکند گمانیک وزار یک متن فلسفی- کلامیست که نسخه پهلوی آن از بین رفته، اما تحریر پازند و ترجمه سنسکریت آن در دست است. بررسی این کتاب مهم زردشتیان که به زبان پهلوی تألیف یافته، ما را با اندیشه های فلسفی و کلامی ایرانیان در زمان ساسانیان آشنا می سازد و از سوی دیگر به لحاظ این که اصل پهلوی کتاب مذکور از بین رفته و تنها گزارش پازند آن در دست است، بررسی این گزارش به لحاظ حصول اطلاعات دقیق در مورد نحوه پازند کردن متون از اهمیت خاصی برخوردار است. این رساله در هفت بخش تنظیم شده است: بخش اول شامل متن پازند است. بخش دوم اختصاص به آوانگاری این متن دارد که به روش هوفمن انجام گرفته است. بخش سوم در بر گیرنده آوانویسی پهلوی به روش مکنزی است. در بخش چهارم برگردان این متن به خط پهلوی انجام گرفته است. بخش پنجم اختصاص به ترجمه متن به فارسی دارد. بخش ششم شامل شرح و توضیح برخی لغات مشکل و نکات دستوری است. بخش هفتم در بر گیرنده دو واژه نامه پازند- پهلوی- فارسی و پهلوی- پازند است؛ که در واژه نامه اول گونه های پازند کلمات مدخل قرار گرفته و در برابر هر مدخل آوانویسی آن به پهلوی آمده و سپس به ذکر معنی فارسی آن پرداخته شده است. این واژه نامه بسامدیست؛ یعنی در مقابل هر واژه بندی که لغات در آن به کار رفته اند، ذکر شده است؛ و در واژه نامه دوم گونه های پهلوی مدخل قرار گرفته اند و در مقابل هر کدام صورت پازند آن ذکر شده است.