مقدمه : مدیران برای مقابله با تهدیدات واستفاده از فرصتها باید درصدد تغییرات مقتضی در ابعاد مختلف سازمان هایشان برآیند، که این امر مستلزم اجرای یک فرایند تشخیص و به دنبال آن یک تغییر برنامه ریزی شده است. بررسی عملکرد سازمان های مختلف به ویژه در ایران بیانگر عدم توجه به بعد «عارضه یابی سازمانی» یا «مطالعات تشخیصی» است . نظر به رسالت دانشگاه های علوم پزشکی به عنوان متولی امر آموزش وسلامت جامعه، این تحقیق به دنبال آن است که نشان دهد دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ،مطابق مدل وایزبود در چه حوزه های سازمانی آسیب پذیر ودارای مشکل است. مواد وروش ها : پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران و برنامه ریزان خدمات بهداشتی درمانی وآموزش علوم پزشکی و بهداشتی در این سازمان (مشتمل بر 138 نفر) بوده که جمع آوری اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه و تکمیل آن از طریق مصاحبه انجام گرفته است. نرم افزار مورد استفاده spss_version 10 می باشد ،که نتایج با آزمون های آماری t-student و ضریب همبستگی پیرسون ، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . نتایج ویافته ها : نتایج به دست آمده نشان داد که دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ،در حوزه روابط سازمانی دارای کمترین مشکل (بالاترین حد مطلوبیت) و درحوزه پاداش سازمانی دارای بیشترین مشکل (پایین ترین حد مطلوبیت) است. همچنین آزمون t نشان دادکه میانگین نمره در حوزه پاداش به طور معنی داری کمتر از حد متوسط (3) میباشد (p-value<0/05 ). ولی در بقیه حوزه ها میانگین نمره بیشتر از حد متوسط میباشد (p-value>0/05). رتبه بندی حوزه های سازمان به ترتیب کاهش مطلوبیت (افزایش مشکلات) به ترتیب عبارتند از : روابط سازمانی (با میانگین3.66 ) ، اهداف سازمانی (با میانگین3.64) ، رهبری سازمانی (با میانگین3.43 ) ، ساختار سازمانی (با میانگین3.22 ) ، ساز وکارهای مفید سازمانی (با میانگین3.11 ) ، پاداش سازمانی (با میانگین2.69) . بحث و نتیجه گیری : بر اساس یافته های پژوهش ،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در حوزه پاداش سازمانی دارای بیشترین مشکل است. لذا مدیران بایستی ،ضمن تمرکز مستمر روی کلیه نقاط سازمان ،با استفاده از کارگزاران ومشاوران در پی یافتن علل ونقاط قوت وضعف در این حوزه پرداخته وبا همکاری کارکنان ،به آسیب شناسی محدوددر این حیطه ورفع مشکل بپردازند. که این امر مستلزم انجام تحقیقات بعدی وآسیب شناسی گسترده این حوزه می باشد . واژه های کلیدی آسیب شناسی ، ساختارسازمانی ، روابط سازمانی ، رهبری سازمانی ، پاداش سازمانی ، ساز وکارهای کمک کننده.