این پژوهش در راستای بررسی رابطه ی منبع کنترل دانش آموزان و گرایش آن ها به انواع سبک های انضباطی معلمان می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر پایه ی اول مقطع متوسطه ی ناحیه یک شهرستان زاهدان در سال تحصیلی 89-88 می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. از بین 4368 نفر دانش آموز دختر و پسر پایه ی اول مقطع متوسطه 351 نفر دانش آموز با روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای 47 سوالی بود که از دو قسمت الف (پرسشنامه ی سبک های انضباطی) و ب (پرسشنامه ی منبع کنترل) تشکیل شده است. پرسشنامه توسط چند صاحب نظر مورد بررسی و به تأیید آنان رسیده و ضریب پایایی پرسشنامه الف در سه بعد مداخله گرایانه 77/0 و تعامل گرایانه 82/0 و همچنین در بعد غیرمداخله گرایانه 84/0 و در پرسشنامه "ب" ضریب پایایی منبع کنترل بیرونی 80/0 به دست آمد و پایایی پرسشنامه ی منبع کنترل درونی نیز به دلیل معکوس بودن سوال ها 80/0 بوده است. در تجزیه و تحلیل داده ها، برای تعیین رابطه ی متغیرها از روش همبستگی پیرسون استفاده شده است. همچنین با استفاده از روش رگرسیون گام به گام متغیرهای پیش بینی کننده ی منبع کنترل دانش آموزان مشخص شد. نتایج نشان داد که بین نوع منبع کنترل دانش آموزان و گرایش آن ها به سبک انضباطی تعامل گرایانه و غیرمداخله گرایانه همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد؛ اما بین نوع منبع کنترل دانش آموزان و سبک انضباطی مداخله-گرایانه رابطه ی معنی داری وجود ندارد. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان می دهد که سبک انضباطی تعامل-گرایانه بیشترین پیش بینی را از منبع کنترل دانش آموزان دارد. با بررسی نقش جنسیت یافته ها نشان می دهد که بین نوع منبع کنترل دانش آموزان دختر و سبک های تعاملی و غیرمداخله رابطه ی معنادار وجود دارد؛ اما بین منبع کنترل آنان و گرایش به سبک انضباطی مداخله گرایانه معلم رابطه ی معناداری وجود ندارد؛ و سبک انضباطی تعامل گرایانه بیشترین پیش بینی را از نوع منبع کنترل دانش آموزان دختر دارد. نتایج همچنین نشان می دهد که بین هر یک از سبک های انضباطی و نوع منبع کنترل دانش آموزان پسر رابطه ی معناداری وجود ندارد؛ و هیچ یک از سبک های انضباطی عامل پیش بینی کننده ای برای نوع منبع کنترل دانش آموزان پسر نمی باشد.