چرخه های شبانه روزی بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیک بدنی را در بر می گیرد. یکی از این چرخه های بدنی، چرخه خواب و بیداری می باشد که بر اساس آن افراد به دو دسته تقسیم می شوند. افراد صبحگاهی در صبح کارایی بیشتری دارند و نقطه اوج فعالیت های فیزیولوژیک آنها در صبح قرار دارد و افراد شامگاهی که در شب کارایی بیشتری دارند و عملکردهای فیزیولوژیک آنها 1 تا 3 ساعت دیرتر به نقطه اوج می رسد. این چرخه ها تحت تاثیر عوامل محیطی قرار می گیرند. بررسی ویژگی های شخصیتی افراد در هریک از این چرخه ها به شناخت صحیح تر و بهره گیری بیشتر از توانایی این افراد کمک می کند. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه ی ابعاد شخصیتی برونگرایی، نوروزگرایی و سایکوزگرایی آیزنک در افراد دارای چرخه های صبحگاهی- شامگاهی می باشد. 310 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، پرسشنامه ی شخصیت صبحگاهی- شامگاهی و پرسشنامه شخصیت آیزنک epq را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه anova انجام گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که بین ابعاد برونگرایی و نوروزگرایی با شامگاهی بودن رابطه ای وجود ندارد و بین سایکوزگرایی و شامگاهی بودن رابطه ی معناداری وجود دارد. نتایج مطالعه حاضر همسو با تحقیقات پیشین رابطه بین سایکوزگرایی و چرخه شامگاهی را تایید می کند و نشان می دهد که افراد دارای چرخه شامگاهی در مقایسه با افراد دارای چرخه صبحگاهی سایکوزگرایی بالاتری دارند اما از لحاظ برونگرایی و نوروزگرایی با یکدیگر تفاوتی ندارند.