نام پژوهشگر: سید محمد صاحبی
سید محمد صاحبی محمد حسن حایری
در مقدمه این پایان نامه، زندگانی و احوال طغرای مشهدی شرح گردیده، افکار او بررسی شده، از نقد ادبی در آثارش سخن رفته و در مورد نظر وی در باب سرقات ادبی بحثهایی انجام شده است. به گونه ای مختصر درباره اشعار طغرا و نوع و سبک آنها مطالبی مطرح گردیده و به طور گسترده تر، از کمیت و کیفیت رسائل او سخن به میان آمده است. سبک رسائل طغرا در دو سطح زبانی و ادبی، با ارائه نمونه هایی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و درباره ساختار آنها نکاتی مطرح شده است. نسخ مورد استفاده در تصحیح رسائل مورد بررسی قرار گرفته و از شیوه تصحیح سخن رفته است. رسائل طغرا با بهره مندی از نُه نسخه خطی و یک نسخه چاپ سنگی تصحیح گردید. از سه دستنویس که از قدمت و صحت بیشتری برخوردار بودند، به عنوان نسخ اساس و از سایر نسخ به عنوان نسخه بدل استفاده شد. اغلاط مسلم نسخ اساس با بهره جویی از نسخه بدلها تصحیح گردید و کلمات، جملات و بخشهایی که از نسخ اساس افتاده بودند و یا در آنها کتابت نشده بودند، با استفاده از سایر نسخ به متن اصلی وارد شدند. از تصحیح قیاسی پرهیز شد، مگر در مواردی اندک که ضبط هیچ یک از نسخ صحیح به نظر نمی رسید. در بخش تعلیقات، واژگان و ترکیبات و عبارات و کنایات دشوار شرح شده اند و در حد امکان، درباره اعلام تاریخی و جغرافیایی و کتب کمتر شناخته شده ای که در متن رسائل به آنها اشاره شده است، توضیحاتی آمده است. شماره آیات قرآنی در متن اصلی درج شده، اما معنای آنها در بخش تعلیقات ذکر گردیده است. همچنین در بخش تعلیقات، مآخذ احادیث و اقوال عربی همراه با ترجمه آنها بیان شده است. دو پیوست رساله شامل جدول تفکیکی رسائل و نسخ هر یک از آنها و تصاویری از صفحات آغازین و پایانی نسخ مورد استفاده است.